Ziek kind door "mirakel" gered

Geen persoonlijk verhaal maar het volgende las ik op 26/12 in de krant: Een meisje van veertien is door een engel van de dood gered. Dat meent althans de moeder van het kind, Colleen Banton uit het Amerikaanse Mint Hill. Volgens de moeder kwam de wonderbaarlijke genezing er na dagenlang bidden om een wonder. De veertienjarige Chelsea was naar het ziekenhuis gebracht met een longontsteking. Volgens de artsen had het meisje geen kans om nog te genezen. Chelsea was veertien jaar geleden te vroeg geboren. Ze groeide op met een ontwikkelingsstoornis. De longontsteking was maar één van de gevolgen van de problemen waarmee Chelsea door de vroeggeboorte kampte. Terwijl de ouders bij het ziekenbed van het meisje waakten, voltrok zich het wonder. Een lichtflits (zie foto) verscheen op de bewakingscamera's. Binnen het uur sterkte het kind weer aan. De artsen noemden de genezing een raadsel.

Engel 

Ook Colleen Banton kan het herstel van haar dochter nauwelijks bevatten. Maar ze heeft een duidelijke verklaring. "We hadden er ons bij neergelegd dat we Chelsea zouden verliezen en dat we dus een kerst zonder haar zouden vieren. Maar we hebben dagen gebeden om de hulp van God. En dat is wat we kregen. Er verscheen een engel die mijn kind heeft gered", aldus de moeder in een interview met NBC News. Drie op vier Amerikanen zou in het bestaan van engelen geloven. "Of het vooral democraten of republikeinen zijn, is niet bekend", besluit de reportage op de Amerikaanse nieuwszender.

Rust zacht Daniëlle...

Dit bericht heeft in feite niets met spiritualiteit te maken maar ik moet het even van me afschrijven. Al dagen aan een stuk heb ik het er moeilijk mee en twijfelde ik of ik het hier wel zou neerpennen. Op 22 november is een forumvriendin van mij overleden na een zwaar gevecht tegen kanker, ze is net geen 36 mogen worden. Vreselijk vind ik het, afschuwelijk… :'(

Ze was veel te jong, zat nog boordevol plannen en deed zoveel goede dingen voor de mensen en de maatschappij. Waarom moet zo iemand zo vroeg gaan? Waarom? De eeuwige vraag waar niemand ooit een antwoord op krijgt. Ik heb haar niet persoonlijk gekend maar via het konijnenforum hebben we talloze verhalen gedeeld en we konden zo om elkaars verhalen en konijnen lachen. En nu is ze er niet meer. 

Tot mijn eigen verbazing heb ik het er heel moeilijk mee, ondanks het feit dat ik haar nooit persoonlijk ontmoet heb. Is het omdat zij ongeveer dezelfde leeftijd had? Vind ik het gewoon heel onrechtvaardig? Misschien wel beide… 

Ik vond dat we met het forum iets voor de familie moesten doen en dan heb ik besloten deze kaart te ontwerpen met haar mooiste en ontroerendste foto’s. Vooral die met het konijn op haar ziekbed vind ik erg bijzonder. Daniëlle zelf zou stomverbaasd zijn dat ze zo gemist wordt, zo een persoon was ze. Ter info: Bibi is haar overleden konijn, nu zijn ze weer samen.

Welkom Misty

Na het verlies van Shiny bleef ik het moeilijk hebben. Hoewel ik opnieuw verlangde naar het gezellige geknabbel en geratel, miste ik haar ook nog enorm. 

Toch begon het na een tijdje te kriebelen en wilde ik weer een lief snoetje verwelkomen dat ik gelukkig kon maken. En op 18 november was het dan zo ver. In de winkel zag ik Misty zitten, een sepia hamster (ook wel lichtgrijze genoemd). Wederom een erg speciaal kleurtje dus, net als Mocca en Shiny.

Ik stak mijn hand in de bak en zij kwam spontaan snuffelen, de keuze was dus vlug gemaakt. Thuisgekomen gaat het tam maken véél vlotter dan ik ooit had durven hopen en dan ik ooit heb meegemaakt. Ze komt dadelijk uit mijn hand eten, stapt er zelfs spontaan op en mag al iedere dag in de speelbak. Ik vermoed dat we heel vlug een band zullen opbouwen.

Hier volgen enkele foto’s, meer foto’s en bio vind je op mijn knagers site.

Pelikaan en Bolleke (haantje) in mijn dromen

Wat een vreemde dromen, die had ik niet verwacht na de aanschaf van Misty. 

De eerste droom over de pelikaan gebeurde in de nacht van donderdag 20 op vrijdag 21 november. Ik stond op mijn terras in de hoop dat ik nog eens natuurfoto’s van vogels kon maken. Beneden voor de garage hoorde ik geritsel. Toen ik naar beneden keek, schrok ik erg! Het zijn sowieso grote vogels maar het exemplaar wat daar zat was van in de dinosaurustijd of zo. Ze was gigantisch groot en vervolgens begon ze te klapperen met de vleugels om op te stijgen. Ik wilde het zo graag fotograferen maar het leek alsof ik bevroren was, ik kon me niet meer bewegen. De vogel landde in de boom van de buren en hield me sterk in de gaten. Toen werd ik wakker. 

Volgens ‘Vogels, hemelse boodschappers’ moet ik af en toe spontaan dingen doen en niet vasthouden aan mijn starre manier van doen. Ik ben inderdaad iemand die graag 100% voorbereid aan iets begint maar daardoor wordt mijn plezier soms beperkt. Waarschijnlijk komt dit voort uit angst(en). Er is een gebied in mijn leven waarin ik flexibeler moet zijn omdat ik het natuurlijke stromen van creativiteit blokkeer door star vast te houden aan één manier van werken. Voor mij is het niet een gebied maar veel gebieden… Volgens ‘Luisteren naar dieren’ is de pelikaan een symbool van het veerkrachtig te boven komen van de moeilijkste levensomstandigheden. Hoe zwaar het leven soms is, ik kom het altijd wel te boven. 

De volgende droom vond plaats tijdens de nacht van 22 op 23 november. De nacht voordien had ik heel slecht geslapen, nauwelijks eigenlijk omdat Fluffy een zware gasaanval had. Ik was erg bang haar te verliezen, gelukkig is ze er dankzij medicatie en buikmassage doorheen gekomen. 

Mijn droom ging niet over haar maar over Bolleke, het haantje dat ik als tiener had en met wie ik ook een heel speciale band had, net als met Fluffy. Ik droomde dat mijn vader het gaas uit het hok van Bolleke en zijn kippen had genomen en toch kwamen ze er niet uit. Toen ik hem riep was hij zo blij mij te zien en dat was natuurlijk wederzijds. Ik knuffelde hem plat en we genoten allebei met volle teugen. Het gevoel dat deze droom mij gaf was heerlijk, ik voelde weer zijn zachte veertjes en de band die we hadden. Zo een diep warm gevoel… ik mis hem nog steeds. Hij is al meer dan 15 jaar dood en toch blijft hij bijzonder. 

Of dit ook een spirituele betekenis heeft, weet ik niet. Volgens ‘Luisteren naar dieren’ is de haan een symbool van hernieuwd optimisme en creativiteit en helpt mij te verzoenen met mijn eigen merkwaardige excentriciteiten. Die boodschap had ik nodig!

Ekster aan het voer

Tjonge, dit heb ik nog nooit gezien. Ik voer de vogels hier op het muurtje van mijn terras en ik ben veel vogels gewend. Ze komen dan ook in grote aantallen: merels, mussen, roodborstjes, winterkoninkjes en turkse tortels. En zelfs muizen. 

Maar een ekster… nee nog nooit gezien hier! Ik wist niet dat ze in de winter ook zaden en vruchten eten. Al 3 dagen na elkaar komt deze mooie ekster dus mee eten. Schuw is hij wel, een foto maken was dan ook een momentopname met heel veel geluk! Heel bijzonder dus :)!

Vreemd is wel de verklaring als totemdier. Ik vind het eigenlijk niet op mij van toepassing maar misschien zie ik het zelf niet en zou een buitenstaander het wel zien.

Volgens ‘Luisteren naar dieren’ is het een teken dat ik occulte kennis bezit maar ze niet of niet effectief gebruik.
Volgens ‘Hemelse boodschappers’ echter moet ik niet zo berusten in mijn leven door alles toe te schrijven aan het lot of aan "zo is het leven nu eenmaal". 

Ik vind van mezelf dat ik absoluut niet zo ben. Ik leg me nooit zomaar neer bij feiten en werk hard om een job te vinden en mijn dromen te realiseren. Langzaamaan beginnen die trouwens vorm te krijgen.
Ook kan het betekenen dat ik keuzes vanuit een verkeerd gevoel maak: angst i.p.v. uit mijn hart. Tja, ik weet het niet, zal het eens met mijn vriendin overleggen.

Feit blijft dat ik erg blij ben om van zo dichtbij een ekster gezien te hebben :).

Weer hamsterdromen

Enkele nachten geleden droomde ik dat een hamster uit mijn handen viel, dat is alles wat ik me nog kan herinneren, de kleur heb ik niet kunnen zien. 

Van de volgende droom weet ik niet eens zeker of het wel een droom was. Misschien zat ik op het randje van in slaap vallen en was ik dus nog half wakker. Feit is dat ik een donkersepia hamster zag (toevallig ook een favoriete kleur) en ik had al een naam voor haar: Candy (naar kandijsuiker) met als bijnaam Wombatje vanwege de gelijkenis. Ik vrees dat de wens de vader van de gedachte is ;-).

Edit: ca. 2 jaar na deze droom is mijn wens uitgekomen. Ik heb haar alleen niet Candy maar Mika genoemd :). Mika is Indiaans voor wasbeer.

Droom over "circus"

Wat een dromen de laatste tijd! 

Ditmaal liep ik over een stadsplein en ik zag een circustent staan. Het circus was nog niet geopend maar nieuwsgierig als ik was, ging ik op zoek naar een teken van leven. Iets verderop hoorde ik stemmen. Iemand zei: ‘goed zo, en nu wat hoger’. Ik stak mijn hoofd aan een tent in en ik zag een vrouw die een kat aan het trainen was om een nieuw trucje aan te leren. Toen de poes mij zag, was ze afgeleid en deed ze de oefening niet goed. ‘Dan mag jij de beloning hebben’, zei de vrouw tegen mij. Het was een zuurtje (gelukkig gebeuren zulke vreemde dingen alleen in dromen). 

Ik was erg benieuwd of ze nog meer dieren trainden en dat deden ze. Ze namen me mee naar het achterste gedeelte van de tent waar de dieren gehuisvest waren. Opeens zag ik dezelfde hamsterkooi staan waar Shiny in gewoond heeft. Opgewonden ging ik dichterbij want ik zag pluizige wezentjes zitten. Waarop die vrouw zei: ‘Oh ja dat zijn onze baby cavia’s’. Geen hamsters dus. 

Toen werd ik wakker, waarschijnlijk gewoon een teken dat de tijd nog niet rijp is voor een nieuwe hamster.

Droom over Fluffy en Snowy

Wat was dat lang geleden dat ik nog eens over mijn schatteboutjes gedroomd heb! Eigenlijk heel vreemd dat de droom zich afspeelde bij mijn ouders die nog allebei leefden. 

De droom begon met Snowy die persé naar buiten wilde, hij stond aan de verandadeur die naar de volière leidt. Zodra hij buiten was, begon hij in de losse aarde te woelen en een pijp te graven. Hij zat er al 3/4 in en ik kon hem nog net bij zijn kontje grijpen omdat ik natuurlijk bang was om hem kwijt te raken. Hij was er nog maar net uit en hij begint opnieuw een pijp te maken, ook deze keer kreeg ik hem op tijd te pakken en kon ik de gaten barricaderen met bakstenen. Toen ik hem controleerde op vuil zag ik iets uit zijn neus steken dat bij iedere ademhaling in- en uitfloepte. Tot mijn schrik zag ik dat het een regenworm was, hoewel, in de droom zag hij eruit als een grote meelworm. Na de eerste worm uit zijn neusje getrokken te hebben, zat er nog eentje in die ik moest verwijderen. Jakkes! 

Vervolgens ging ik op zoek naar Fluffy. In de kippenren van mijn ouders zaten heel veel konijnen, maar geen Fluf te bespeuren. Wel zat er een heel mooi en groot japannerkonijn, formaat Vlaamse reus. Toen ik me omdraaide omdat ik mijn vader’s voetstappen hoorde, kwam ook Fluffy naar me toe gehuppeld. Met haar olijke snoet kwam ze rechtstaan tegen mijn been. Ik besloot weer naar binnen te gaan en zij volgde al huppelend naast mijn zijde. Toen ik de deur van de veranda opendeed, sprintte ze met grote snelheid en binkies richting keukendeur. Mijn vader – die ook binnenkwam – lachte en vond het net als ik bijzonder en leuk dat ze zoveel plezier had en aan de deur bedelde om binnen te mogen. 

In het echte leven vond mijn vader alle dieren maar niks, dus dit was zeker een fijne droom :).

Hamsterdromen

In de nacht van 4 op 5 oktober heb ik gedroomd over een witte hamster (toevallig zie ik deze ook heel graag). Hoe en wat weet ik helaas niet meer, enkel dat ik haar heel dichtbij mijn gezicht had en dat ze net zo een snoetje als Shiny had. 

Afgelopen nacht heb ik gedroomd dat ik opstond, beneden kwam en plots terug de hamsterkooi zag staan. Het eerste wat ik normaal gesproken zie als ik de deur van de woonkamer opendoe. Nu staat ze er natuurlijk niet meer maar in mijn droom wel en Shiny zat erin. Net zoals ik haar kende als ze pas wakker was: veel lawaai maken onder haar verdieping en met een geweldig ochtendhumeur. Ze bonkte altijd met haar rugje onder de verdieping als ze opstond om vervolgens met haar trap te gaan gooien. Wat mis ik die geluiden… ben blij dat ik ze nog af en toe in mijn dromen hoor. Haar ochtendhumeur was trouwens vlug over hoor, het duurde niet langer dan enkele minuten en dan zag ik het mooie snoetje met die guitige blik. Ik mis je nog steeds lieverdje…:(.

Droom over uil

Zoals verwacht heb ik niet meer over Shiny gedroomd sinds de laatste droom waarin ik haar dood vond. 

Deze droom vertelde me wel iets vreemds, misschien wist ik het onbewust al maar toch. Ik droomde dat we in een hoge boom een Europese oehoe zagen zitten. Waarom weet ik niet maar we gingen hem vangen met een net en dat lukte ook. Verder weet ik niets meer.

Volgens het dromenwoordenboek symboliseert een uil wijsheid die tot het onbewuste behoort of intuïtie of kennis van het onbewuste. Uilen zijn ook verbonden met de maan en vrouwelijkheid. Het boek ‘Luisteren naar dieren’ zegt ongeveer hetzelfde maar er komt nog bij dat uilmensen een uniek vermogen bezitten om in de duisternis van andermans ziel en leven te kijken. In paranormaal opzicht houdt hun voortreffelijke gezichts- en gehoorvermogen verband met helderziende en herderhorende gaven. Degenen met de uil als totem zouden zich moeten verdiepen in de symboliek van de nek en zijn soepelheid, uilen kunnen hun kop niet helemaal draaien maar omdat ze het zo snel doen, wekken ze wel die indruk. Iemand met de uil als krachttotem ziet anderen met grote scherpte en bezit dikwijls een uniek vermogen om door de ogen van anderen heen in hun ziel te kijken. Soms vraag je je dan af waarom je in hemelsnaam dàt over die persoon denkt maar het zijn geen inbeeldingen. De veren van een Oehoe kunnen ons helpen onze wil uit te oefenen over de droomtoestand en bewust de droomgebeurtenissen in onze slaap sturen. 

Ik heb geprobeerd met Shiny in contact te komen in mijn dromen, misschien wil ik het te hard. Dat ik altijd een stijve nek heb, klopt als een bus. Ik zou terug met yoga moeten beginnen. En ik heb inderdaad de indruk dat ik mensen heel goed kan ‘lezen’. Af en toe denk ik vraag ik me echt af waarom ik bepaalde dingen denk over mensen maar later blijkt dat ik het helemaal juist had en op mijn intuïtie moet vertrouwen. Ik zal hierover nog eens verder mediteren en hopelijk wordt het mij dan duidelijker. Binnenkort moet ik mijn vertrouwen aan bepaalde mensen gaan schenken en ik ben van nature wantrouwig dus hopelijk laat de intuïtie mij op dat moment ook niet in de steek.

Droom over Shiny en natuurfoto's

De afgelopen weken heb ik veel over Shiny gedroomd. Het begon eigenlijk al 2 dagen voor haar dood toen ik haar moeilijke ademhaling opmerkte. Die nacht droomde ik dat ik haar express pijn deed omdat ze mij zou verlaten. Ik voelde me zo schuldig na deze droom want ik zou geen enkel diertje ooit pijn kunnen doen. De volgende dag vertelde ik haar over deze droom, mijn schuldgevoel en mijn angst dat ze zou sterven. Het was meteen de laatste keer dat ik haar levend heb vastgehouden :(. 

Wat was ik blij dat ik die avond nog heel laat ben opgebleven om haar te knuffelen. Zoals je in de vorige log hebt kunnen lezen, heb ik niet echt afscheid van Shiny kunnen nemen en ik denk dat ik dit in mijn dromen aan het doen ben. Uiteraard weet ik dat ze altijd bij me zal zijn maar ik moet haar kunnen loslaten. 

De laatste weken heb ik heel regelmatig over Shiny gedroomd en telkens dook ze levend en wel op met haar lieve snoet en geluidjes die haar typeerden. Gisteren echter droomde ik dat ik haar koude lichaampje uit de kooi moest halen en het volgende beeld was dat ik haar assen naar huis bracht. 

Ik ben eerlijk gezegd wel benieuwd hoe dit gaat verlopen want het is de eerste keer dat ik bewust bezig ben met het verwerken op spiritueel niveau. Ik ben ook benieuwd of ik nog meer tekenen zal krijgen, eventueel ook over een nieuwe hamster. Maar misschien wil ik het te hard waardoor het helemaal niet gebeurt. Ik laat het op me af komen en zie wel wat er komt. 

Verder heb ik nog enkele mooie foto’s kunnen maken waar ik zelf verbaasd over ben.

En weer een sprinkhaan die me komt vertellen over de sprong die ik binnenkort zal maken. Er staat een groots project op stapel, zou het dit zijn? Hopelijk kan ik er gauw meer over vertellen!

Afscheid van Shiny

Op zaterdag 6 september is Shiny vrij onverwacht naar de regenboogbrug vertrokken :(. De laatste tijd zag ik wel dat ze ouder aan het worden was, ze sliep erg veel en lang maar zo snel had ik het niet zien aankomen.

Tot de avond ervoor is ze nog steeds vrijwillig uit haar kooi gekomen, heeft ze in de ren gespeeld, zelfs nog losgelopen op de grond en dat ging nog met een hoge snelheid. De 2 laatste dagen zag ik wel haar ademhaling zwaarder en moeizamer worden.

Toen ik die bewuste morgen zag dat haar favoriete hapje (Olvarit) bijna onaangeroerd was, wist ik dat er iets mis was. Ze kwam nog op om te hamsteren maar haar oogjes en oortjes gaven aan dat ze zich niet goed voelde, ze wankelde ook wat en ging weer slapen.

Enkele uren later was ze op weg naar haar toiletje en daar is ze gewoon ineengezakt, waarschijnlijk een hartaanval of een tumor die haar fataal geworden is. Ze lag in een wandelhouding en haar oortjes stonden nog mooi recht. Volgens mij wist ze zelf niet eens dat haar einde nabij was.

Dat is een troost voor mij, ze heeft absoluut niet geleden of gesukkeld, is geen enkele dag in haar leven ziek geweest en tot het laatste moment was ze nog erg bij de pinken.

Maar het besef dat ik nu haar mooie glanzende vachtje nooit meer zal kunnen zien, ruiken en voelen doet pijn. Ik mis haar verschrikkelijk en het is misschien niet eerlijk tegenover de andere hamsters die ik al gehad heb, maar ik vond haar de allermooiste. 

Ze ontpopte zich van schrikachtige hamster tot lief, aanhankelijk en altijd even vrolijk. En al haar unieke eigenschappen zal ik nooit vergeten. Ze heeft me zoveel mooie herinneringen gegeven. 

Hoe we haar uit de schoen moesten trekken in de winkel want ze wou per se blijven slapen. Hier kreeg je haar ook met geen kanonschot wakker als ze vast sliep. Het veelvuldige uitrekken en geeuwen na het wakker worden. Het lieve geluidje dat ze bijna dagelijks maakte en haar de bijnaam "squeaky toy" opleverde. Haar aparte gevlekte oortjes en hoe die alle kanten opdraaiden als ze alert was. Haar smekende blik met die priemende oogjes en lieve neusje als ze uit de kooi wilde. Hoe ze al haar speelgoed als obstakels zag en er rond liep i.p.v. ermee speelde. Enkel met loopwielen, -ballen en huisjes met 2 verdiepingen kon je haar een plezier doen. Hoe haar buis, washand, en trappetjes het iedere dag moesten ontgelden bij het ontwaken. Ze haalde zelfs de trap van de eerste verdieping op! De term "knaagvast plastic" betekende niets voor haar, overal heeft ze knaagsporen achtergelaten. Zelfs op haar eigen vacht want ze had regelmatig korstjes door tegen die knaagsporen te slapen. Toen ik op een dag het dak van haar huisje door de kooi zag wandelen liet ze me denken aan een schildpad, ze was te groot geworden voor het huisje. 

De laatste maanden van haar leven is ze nog ca. 30g bijgekomen tot ze 137g woog, zelfs na haar dood woog ze nog 134g. Dat kan op een inwendige tumor of vocht vasthouden wijzen. 

Shiny is exact 2 jaar en 1 maand bij ons geweest en is ongeveer 2 jaar en 3 maanden geworden. 

Ik mis je nu al lieve meid :(, de knuffels en kusjes op je kopje, jouw kleine handjes op mijn hand. Maar je bent in goed gezelschap op de regenboogbrug. Geef een knuffel aan de andere drie en ik weet dat je op mij wacht, ooit zullen we elkaar weer zien.

Halsbandparkiet, motten en spinnen

Hier vliegt al enkele weken een vogel rond met een erg uniek geluid dat ik nog nooit gehoord had. Ik heb dit geluid kunnen vastleggen en via een vogelforum ben ik te weten gekomen dat het om een halsbandparkiet gaat. En ik maar zoeken naar roofvogels… Het zijn er trouwens 2 maar eentje zit constant verscholen in het bladerdek maar van de andere heb ik gelukkig wel – eindelijk – een foto en filmpje kunnen maken!

De exacte betekenis van een halsbandparkiet vind ik niet, daar zal ik mij zelf in moeten verdiepen. Wel een verklaring van de parkiet algemeen: We moeten voorzichtig zijn met onze woorden en activiteiten omdat ze een grote invloed hebben op degenen die ons het meest aan het hart liggen. Het leven thuis heeft meer evenwicht nodig en zal meer aandacht en zorg eisen dan voorheen. Mja, misschien is dit wel zo, ik ben momenteel vooral geconcentreerd op carrière. 

Andere dieren die me veelvuldig bezoeken zijn motten maar het vreemde is dat ik ze ook overdag zie en dat ze hier op mijn terras sterven. En dan heb ik het niet over 2 of 3 maar minstens 7! Dat alleen al is een symbolisch getal en heeft met vertrouwen te maken. Blijkbaar heeft een mot 4 fasen en moet ik me nu afvragen in welke fase ik me bevind. Een dier dat naar hier komt om te sterven schijnt bovendien dit huis als veilige plaats te beschouwen. Het is een eer dat stervende dieren jouw huis in hun laatste kwetsbare moment uitkiezen. 

Tot slot niet zo gezellige dieren: spinnen. Yep, ik ben een van de vele mensen met een fobie hoewel het al veel gebeterd is. Die met dunne poten dood ik niet meer maar die dikke… brrrr. Ik zie ze gelukkig niet veel maar het lijkt alsof ze denken dat het al herfst is en tijd om te paren. Ik heb er 2 op 2 dagen tijd gezien. Wie bang is voor spinnen moet in het echte leven directer omgaan met anderen. Spinnen hebben ook met schrijven te maken maar mijn boek en cursus zijn af. Zit ik in een web opgesloten? Ach, misschien is het inderdaad gewoon paartijd en moet ik er niet teveel achter zoeken. Liever niet eigenlijk want anders ga ik weer nachtmerries krijgen, brrr. 

Veel om over na te denken in ieder geval.

Sneeuw en winterdroom

Het is al héél lang geleden dat ik me nog eens een droom heb kunnen herinneren. En vreemd dat ik weer over de winter droom terwijl het hartje zomer is. Zeker als je weet dat ik helemaal geen wintertype ben, ik hou niet van koude. 

Toch was deze droom sprookjesachtig mooi, niet qua beeld maar wel wat betreft de gevoelens die hij opriep. Ik zat naast iemand in de zetel (weet niet wie) en die persoon had net een soort droogkap gekocht die je ook wel bij postorderbedrijven ziet, zo een ding om thuis zelf je haren te drogen. Maar dat was niet de functie van deze kap, je kon er wel de sensatie van seizoenen mee oproepen! 

Hij of zij zette het ding op, koos de stand herfst en was helemaal euforisch over het feit dat hij/zij de regendruppels op het hoofd kon voelen. Toen koos hij/zij de winterstand en wederom dezelfde euforie over sneeuwvlokken. Omdat mijn nieuwsgierigheid nu gewekt was en ik ook wilde weten waar die euforie vandaan kwam, zette ik de kap ook op mijn hoofd. Ik wist niet wat me overkwam, ik zat van het ene moment op het andere in een andere wereld! Ook ik voelde de euforie en tegelijkertijd de heerlijke rust die de winter kan uitstralen. Ik zag sprookjesachtige taferelen, sneeuwwitte landschappen. Ik voelde de sneeuwvlokken en koude wind in mijn gezicht en kleine hagelbolletjes op mijn hoofd. Tegelijk (en dit terwijl ik gewoon in de zetel zat) voelde ik mijn voeten bij iedere stap een beetje wegzakken in de sneeuw en hoorde ik het gezellige gekraak dat ermee gepaard gaat. Ik nam de kap af en was in extase! 

Toen was de droom voorbij. Hoewel ik een heerlijk opgelucht gevoel had bij de droom vind ik overwegend negatieve droomverklaringen: eenzaamheid, negatieve veranderingen enz. 

Slechts bij enkelen vind ik wat meer positieve boodschappen en omdat de droom mij een positief gevoel gaf, zal ik deze maar onthouden. Reiniging en zuiverheid, kalme rustige tijd, tijd voor een nieuw begin.

Sprinkhaan, houtduiven en mussen

Weer even de tijd om de blog aan te vullen, straks optreden met Red Voodoo. Eindelijk is ook mijn dak gemaakt, nog niet helemaal waterdicht afgewerkt maar het zal niet lang meer duren. Om maar even aan te geven dat ik nog steeds druk bezig ben, ook met flyers, het boek, de cursus enz. 

Gelukkig spot ik de laatste dagen toch weer de aanwezigheid van enkele dieren op. Ik weet dat het mussenbestand afneemt maar ik denk dat ze gewoon allemaal op 1 plaats zitten: hier! Niet te geloven wat een groep er gisteren op de inrit zat, het hield niet op met 30 denk ik! Dieren die ik ook in grote aantallen zie zijn houtduiven. 

Duiven symboliseren o.a. de geborgenheid van het gezin zoals we dat vroeger gekend hebben maar dit is absoluut niet van toepassing op mij. Iedereen die me kent weet dat ik thuis geen warm nest heb gekend. Het kan ook betekenen dat ik nu wel een warm nest heb en in onzekere tijden altijd iets heb om op terug te vallen. Ik moet het onderwerp eens goed doorspitten in het boek. 

En gisteren zat er weer een sprinkhaan op het terras, meer bepaald een sabelsprinkhaan van het vrouwelijk geslacht, dat kan je zien aan de legbuis (het ding dat wat op een angel lijkt maar ze legt er dus eieren mee). Ze had me duidelijk in het oog zoals je op de foto kan zien, ze was ongeveer 8 cm en duidelijk op weg naar iets. Sprinkhanen wijzen erop dat je op je innerlijke stem moet vertrouwen. Mensen met dit dier als totem hebben een griezelig vermogen om zich op succesvolle ondernemingen te storten en worden daar nog beter in als ze naar hun instinct luisteren. Meestal verschijnt de sprinkhaan als we bang zijn de sprong te wagen. 

Dit herken ik wel want hoe dichter de konijnencursus komt, hoe meer twijfels ik krijg. Ga ik het wel kunnen? Kennis is 1 ding maar het overbrengen op een interessante manier is een ander paar mouwen. Ik weet dat ik moet doorbijten, het is nu of nooit.

Jong musje en ander nieuws

Het blijft erg druk, vandaar niet zoveel logjes. Het verspreiden van mijn flyers over dierenartsen, dierenwinkels en asielen neemt erg veel tijd in beslag. Maar wat doet het deugd als je ziet hoeveel mensen hieraan willen meewerken! Ik heb onnoemelijk veel contacten gelegd de afgelopen weken. De nieuwe konijnengedrag site is in principe af maar ik wacht nog op details en mooi weer om foto’s te maken. Als alles goed zit, ga ik ook meewerken bij een nieuwe opvang in Limburg. Daar zou ik dieren EHBO leren en hondengedrag in praktijk. Natuurlijk kunnen ze mij inschakelen voor konijnengedrag want daar hebben ze nog niemand voor. Dieren blijven een grote rol in mijn leven spelen en ongeveer een week geleden mocht ik getuige zijn van een mooi schouwspel. Een jong musje dat zijn/haar eerste vlucht maakt, verdwaalt op mijn terras en wordt gevoed door mama/papa.

Heel veel nieuws

Hè hè, juni is bijna gedaan en daarmee ook de drukte. Bovenop al die drukte is een van mijn tantes dan ook nog eens overleden. Ik zelf had er niet zo een band mee maar voor mijn moeder is dit natuurlijk heel erg. Het was een van haar oudere zussen en haar jongste zus ligt ook op sterven, het zal een emotionele periode worden. Ik kan haar alleen maar proberen te steunen maar daarvoor moeten mijn batterijen ook opgeladen zijn want die zijn zo goed als leeg en dat merk ik aan allerlei kwaaltjes. Om die batterijen op te laden zijn we afgelopen dinsdag naar Gaiapark geweest en het blijft me verrassen met zijn schoonheid. Het filmpje moet ik nog maken maar foto's kan je hier al bekijken:

www.beessies.co.nr

Naast al de dieren die daar 'gekooid' zaten, heb ik ook mogen genieten van de dieren die mij altijd vergezellen: de kraaien. Werkelijk overal kom ik hen tegen, waarschijnlijk heeft iedereen dit wel maar mij valt het op. Daar heb ik voor het eerst ook een witte kwikstaart gezien, eveneens erg bijzonder.

Niet alleen de kraaien houden me gezelschap, ik heb eindelijk de vogel gezien die zo mooi kan zingen: de vink. En dit gewoon in mijn achtertuin! In mijn garage vond ik dan weer een dood musje, nog helemaal intact. Een vink geeft aan dat je in je leven vele nieuwe kansen krijgt om uiteenlopende (mogelijk onvermoede) vermogens te ontplooien. Met de komst van een vink wordt het leven altijd actiever. Enkele foto's:

Om af te sluiten met positief nieuws: ik heb zowel mijn getuigschrift van hondengedragstherapie behaald als dat van dactylo. Yep, met enige trots typ ik dit bericht helemaal blind en met 10 vingers! Als herinnering heb ik mijn vriend trouwens een foto laten maken van mijn hondengedrag klasgenoten, links beneden is onze leerkracht en daarnaast zit ik. Er liepen ook wilde konijntjes rond, schattig hé?

En om dan nog even terug te komen op die vink: zouden die nieuwe vermogens betrekking hebben op het lesgeven in konijnengedrag? Of het feit dat ik binnenkort op 'stage' ga bij de dierengedragstherapeute die mij destijds heeft geholpen met de konijntjes? Ik had gevraagd of ik bij haar wat praktijkervaring mocht opdoen en dat mag dus! Daarbovenop ga ik ook nog beginnen aan een nieuwe site die specifiek over konijnengedrag zal gaan, daar kan je de geplande cursussen zien en meer lezen over mij als gedragstherapeute. Als voorbereiding daarvan ben ik nu reeds flyers aan het verspreiden van www.knagers.net 

Ook omdat er nu geen konijnenasielen meer zijn in België en ik wil dat dierenwinkels, gewone asielen en andere opvangcentra nuttige en betrouwbare informatie kunnen geven. 

Ja dit is een logje met veel foto's en info geworden maar ik liep dan ook al enkele weken achter met nieuws. Ik denk dat ik nu wel bijgebeend ben en hoop dat je genoten hebt van de foto's.

Twee eksters

Goh, wat is het lang geleden dat ik een berichtje gepost heb. Het aardse neemt dan ook even de overhand, ik heb het razend druk momenteel. Zo druk dat ik soms in paniek schiet omdat ik bang ben dat ik teveel hooi op mijn vork heb genomen en niets tot een goed einde zal brengen. 

Net dan vergeet ik dat ik weet dat ik op mijn engelen, eigen kracht en totemdieren kan vertrouwen. Het is juist belangrijk dat ik in moeilijke tijden kan terugvallen op die krachten, niet alleen wanneer ik heel bewust en kalm leef. 

Daarom ben ik blij dat ik mijn eigen diertjes nog heb die me regelmatig tot de orde roepen en mijn aandacht trekken. 

Bovendien is het schitterend weer en een ideaal moment om de plaatselijke fauna op de gevoelige plaat vast te leggen. Zeker als er zomaar eventjes 2 van mijn totemdieren mijn richting uitkijken. Kijk mee en geniet:

Eind juni is de grote drukte – normaal gesproken – achter de rug en dan hoop ik weer meer te kunnen posten.

Eekhoorntje op terras

Om even met ander nieuws te openen: voor degenen die weten dat ik een opleiding hondengedragstherapie volg, ik ben geslaagd! En ik ben best wel trots op mijn behaald percentage: 88%. 

Maar ik wilde het hier hebben over een wonderlijke gebeurtenis gisteren. Tegen de middag hoorde ik enkele mussen kabaal maken en ik dacht dat ze weer aan het vechten waren voor voer. Ik voer hier nog steeds een beetje bij. Ik zag 3 mussen op een rij op de schutting zitten, naar beneden kijkend en veel lawaai maken. 

Ineens zag ik een wezentje van achter de schutting verschijnen. In eerste instantie dacht ik dat de rat misschien was terug gekomen maar toen ik het beter zag, stokte mijn adem even: een rode eekhoorn! En zo te zien nog een jonkie want hij was zich van weinig gevaar bewust en had moeite om weer tegen de terrasmuur op te klimmen. Kijk toch eens naar dit superschattig wezentje: 

De aanwezigheid van een eekhoorn betekent: evenwicht brengen in werk en spel. 12 weken na zijn geboorte is de rode eekhoorn zelfstandig. Daarom, als een rode eekhoorn zich aan je toont, let op of er zich een 12 weken durende cyclus zich voltrekt in je leven. Eekhoorns herinneren ons eraan dat we evenwicht moeten vinden tussen werk en ontspanning, waarschijnlijk overheerst één op dit moment in mijn leven. Of ik ben met teveel dingen tegelijk bezig, altijd maar druk druk druk. Eekhoorns zijn ook meesters in voorbereiding. 

Klinkt bekend, ik ben weeral met veel dingen tegelijk bezig en focus te weinig om de belangrijke dingen (boek afmaken, cursus voorbereiden). Van de andere kant maak ik ook te weinig tijd vrij voor ontspanning: yoga schiet er weer mee in en eens lekker knuffelen met konijnen schijn ik te vergeten. 

Dus dank u wel eekhoorntje om mij dit te komen vertellen. Betekenis of niet, ik ben erg blij en dankbaar dat ik dit heb mogen aanschouwen. Het is de eerste keer dat ik een eekhoorn zolang en zo dichtbij heb mogen bewonderen.

Healing

Poeh, erg lang geleden dat ik nog een logje geschreven heb. Ik heb het dan ook erg druk met studeren voor mijn examen van hondengedragstherapeute. 

Bovendien kreeg ik vorige week het slechte nieuws dat De Konijnen-Burcht (het konijnenasiel waar ik mee samenwerk) moet sluiten van de gemeente vanwege klachten van de buren. Ik was razend, verdrietig en teleurgesteld tegelijkertijd :(. Mensen die zo goed werk leveren en zich inzetten voor het goede doel worden gestraft. Waarom toch? Op momenten als deze heb ik mijn bedenkingen over het universum en dat alles gebeurt voor een reden. Met de zomervakantie voor de deur zie ik de toekomst van veel konijntjes niet rooskleurig in. Ik heb dan volop gemaild en oplossingen gezocht en ben een petitie gestart, we hebben zoveel mogelijk handtekeningen nodig, zeg het vooral voort en stuur de petitie door! http://www.ipetitions.com/petition/konijnenburcht/ 

Maar goed, ik wilde het eigenlijk over healing hebben. Ik probeer al een tijdje of ik helende energie kan geven, zelf voel ik nog steeds geen reactie behalve een beetje warme handen. Mijn Fluffy had al een tijd last van een ontstoken linkeroogje. Dat kwam heel plots op en dan kon het oog echt tranen voor enkele uren maar zo plots ging het ook weer over. Onmogelijk om zoiets te behandelen met een zalfje. Daarom heb ik handoplegging geprobeerd en ik kan het natuurlijk niet met zekerheid zeggen, het zou toeval kunnen zijn, maar we zijn nu 2 weken verder en Fluf heeft geen last meer van haar oogje. Ach, ik ben alleszins blij dat ze er geen last meer van heeft, of ik er nu mee geholpen heb of niet. De dierenarts (en ik zelf ook) was eigenlijk bang dat een tandprobleem de oorzaak kon zijn. Ik zal het steeds in de gaten houden en regelmatig healing geven. Hopelijk blijft het probleem op die manier weg of kan ik tenminste de pijn verminderen.

Astronautendroom

Wederom een heel vreemde droom waarin ik niet eens meespeelde maar enkel toeschouwer was. 

Het speelde zich af in de space shuttle. De astronauten waren op weg terug naar de Aarde en op dat moment was ik toeschouwer op Aarde zelf, in het station van NASA. Van daar uit hoorde ik een noodoproep van een astronaute aan boord. Zij stond op het punt te bevallen en merkte dat er iets ernstig mis is. Ze schreeuwt het uit van de pijn en zegt dat er iets mis is met haar buik. Het volgende beeld dat ik krijg is vanuit de space shuttle zelf, de baby is ter wereld gekomen en is niet helemaal menselijk. In plaats van een mond heeft de baby een bek, daaruit komt een luchtbel en de moeder eet die met afschuw op. 

Dan ben ik weer in het NASA station en ik hoor de astronaute roepen dat de baby niet normaal is, dat ze zo niet op Aarde kunnen landen wegens gevaar voor de mensheid en dat ze geen andere uitweg ziet. Net op het moment dat ze door de dampkring gaan komen, weerklinkt er een harde knal en zien we op de schermen dat de shuttle ontploft is. De astronaute heeft zelf de ontploffing veroorzaakt om het wezen te vernietigen. 

Geen idee waar deze droom vandaan komt hoor, heb nergens op TV astronauten gezien of zo. Waarschijnlijk een te grote verbeeldingskracht want deze droom lijkt me geen betekenis te hebben. 

Oh ja, i.v.m. mijn vorige log: ik ben mijn leven aan het beteren. Ik eet en leef algemeen weer gezonder en dat werpt vruchten af.

Warrige dromen

Tjonge, al dagen na elkaar zulke verwarrende dromen waar mij steeds maar flarden van bij blijven. En ik ben dan telkens zo uitgeput als ik wakker word. 

Het begon donderdag met een droom waarin ik takken tegen mijn slaapkamerraam hoor en zie slaan. Ik zie rode, gele en oranje kleuren en denk: "hè dat is raar, het is toch geen herfst, de lente moet nog beginnen". Als ik dichterbij ga kijken zie ik dat er allemaal vruchtjes in verschillende groeistadia aanhangen. Op het eerste zicht lijken het perziken maar blijkbaar zijn het appels. Er is zelfs een stukje boom waarvan de bloesem nog zichtbaar is. 

De volgende dag ruik ik op klaarlichte dag ineens patchouli. Ik heb zelf niets in huis dat zo kan ruiken en dus was ik wel benieuwd waarom die geur plots voorbijkwam. 

Patchouli is aardend en verwarmend en brengt evenwicht en stabiliteit. Patchoeli heeft speciaal waarde voor dromers en mensen die de neiging hebben hun stoffelijke lichaam te verwaarlozen of die het gevoel hebben dat zij buiten dat lichaam leven. 

Tja, klinkt bekend. Ik drink niet genoeg, doe niet genoeg yoga en en dat merk ik aan allerlei pijnen en kwaaltjes. Ik vind andere dingen telkens belangrijker dan mijn lichaam en maak inderdaad niet genoeg tijd voor lichamelijke verzorging, laat staan verwennerij. 

Afgelopen nacht was ook erg vermoeiend. Na nog geen half uur geslapen te hebben, schrik ik plots weer wakker en zeg ik luidop tegen mijn vriend (die ook wakker geschrokken is) dat ik een spin zie. Het vreemde was dat dit droombeeld bleef hangen, ook al zat ik rechtop in bed met mijn ogen open. Pas na enkele seconden vervaagde het beeld en zag ik terug mijn vertrouwde slaapkamer. 

Ook raar dat ik al zo vlug na het slapengaan droomde, normaal gezien beleef je eerst een diepe, trage slaap vooraleer je in de REM- of droomfase komt. Dat wekt bij mij het vermoeden dat ik te weinig diepe slaap krijg en dat zou het vermoeide gevoel kunnen verklaren.

Daarna viel ik terug in slaap en wederom droomde ik over een boom die nog maar gedeeltelijk in bloei stond. Het waren weeral wit/roze bloesems wat mij aan een appelboom doet denken. De spirituele betekenis ervan zou magie, jeugdigheid, schoonheid en geluk zijn. Of zou ik gewoon heel hard naar de lente verlangen?

Glazen huis, eendjes en dode muis

Deze week was er voor de verandering een beetje meer spirituele beweging in mijn leven. 

Het begon met een droom waar ik ik een glazen huis had gekocht, in principe leek het op een heel grote serre met een spits dak. Ik vroeg me nog niet eens af hoe warm het zou zijn in de zomer. Wel vond ik het fijn dat er bomen naast het huis stonden waarvan het bladerdek de bovenramen grotendeels bedekten. Ik was aan het bedenken hoe ik het zou indelen en hoeveel me dit aan glasgordijnen zou kosten. Want ik wilde niet dat iedereen zomaar binnen kon kijken. 

Wat zou hier de betekenis van zijn? Een huis staat meestal symbool voor jezelf. Zou het betekenen dat ik het niet verdraag dat iedereen zomaar kan binnenkijken in het diepste van mijn ziel? Klopt wel, ik ben erg gesteld op mijn privacy, geef me niet vlug bloot en kijk liever de kat uit de boom bij nieuwe ontmoetingen. Maar waarom ik dit nu droom? 

Het volgende verhaal lijkt bijna een droom maar is het niet. Van de week ging ik ‘s morgens vroeg al naar de bank enz. En wat zie ik op het marktplein lopen? Twee wilde eenden, een mannetje en vrouwtje. Het was zo mooi, heel op hun gemakje slenterden ze over het plein. Ik was niet de enige die verbaasd was en een werkman wist ons te vertellen dat ze iedere morgen zo hun toertje maken. Ik heb een foto met mijn gsm maar kan het nog niet op PC zetten, jammer. 

Eenden betekenen: zich op zijn gemak voelen met zijn emoties en bescherming. Tja, ik had vorige week even een dipje maar voel me nu weer beter, zou het dat betekenen? 

En tenslotte de dode muis. Geen nood, geen beelden daarvan want zelfs ik vond het gruwelijk en dat wil wat zeggen! Er is ook niets spiritueel aan dit verhaal (denk ik toch niet). Mijn terras wordt al enkele maanden geteisterd door ratten die op het vogelvoer afkomen. Dankzij allerlei barricades zijn ze enkele weken weggebleven maar sinds een paar dagen zie ik weer rattenkeutels liggen. Gevaarlijk voor mijn konijntjes dus! Ik had al verschillende keren een ratvriendelijke val opgesteld maar telkens ving ik er dezelfde bosmuis mee. Lief en mooi beestje maar niet al te snugger blijkbaar. En blijkbaar is er ook niet genoeg voer voorhanden want deze morgen zag ik een verscheurd lijkje liggen :(. Als het staartje er niet meer lag, kon ik zelfs niet zien wat het geweest was. Het lijkje was omgeven door rattenkeutels dus ik kan maar 1 conclusie maken. In elk geval ga ik nu de val terug opstellen in de hoop deze keer een rat te vangen. 

Zanglijster: vroege lentekriebels

Het is weer effe geleden dat ik hier iets gepost heb maar ik heb het vrij druk momenteel. Nochtans heb ik weer iets moois mogen aanschouwen enkele weken geleden en omdat het beter laat dan nooit is, schrijf ik het nu. Toen de weergoden ons wat beter gezind waren dan vandaag (het sneeuwt en hagelt!) en de lente al een beetje begon te flirten, ontwaakten ook de vogels. Op mijn terras kwamen meer hongerige vogeltjes dan gewoonlijk en van overal weerklonken er heerlijke fluittonen maar vooral die van de zanglijster sprong eruit. Op een dag zag ik hem duidelijk zitten in de boom en natuurlijk wil ik dit mooie moment met jullie delen: 

Voor het overige weinig te melden, de laatste dagen heb ik de ene droom na de andere gehad maar ik kan me er weinig van herinneren. Ik word de laatste tijd opgeslorpt door veel dingen tegelijk: de cursus hondengedrag, solliciteren, opleiding vdab, opzoekingen (veel leesvoer dus) over konijnen, muziek… Ik heb het gevoel dat ik iets teveel hooi op mijn vork neem waardoor ik geen enkele taak tot een goed einde breng. Bovendien spelen mijn rugklachten mij opnieuw parten, ondanks de oefeningen. Dat wordt dus weer binnenkort weer een bezoekje aan de specialist.

Mensen en honden op terras

De zoveelste droom over mijn terras hier. 

Ook deze keer stonden er mensen en was er een deur. Maar laat me bij het begin beginnen. 

Ons terras was ten eerste al 4x zo groot dan het in werkelijkheid is. Het stond barstensvol vreemde mensen en toen ik aan iemand ging vragen hoe ze hier nu in hemelsnaam terecht kwamen, antwoordden ze "via de deur". Op de vraag "Wie zijn jullie?" kwam een nog vreemder antwoord. "je nieuwe buren en we geven een housewarming feestje". Ja maar waarom op mijn terras? Bleek dat het een gezamenlijk terras is dat ik vanaf nu moet delen met de nieuwe buren! 

Ik kijk naar boven (in werkelijkheid onze bovenverdieping) en dat blijkt inderdaad een appartement te zijn. Vervolgens ga ik op zoek naar de deur waarvan ik al in vorige dromen gehoord heb. Helemaal in de hoek (waar in werkelijkheid de badkamer eindigt) staat inderdaad een bruine of bruin verroeste metalen deur. Ik duw de klink met moeite naar beneden en trek de deur met nog meer moeite open. Er staat zo een pomp op en ik krijg enorm veel tegendruk. Eens geopend, kijk ik in een vrij donkere trappenhal met een metalen industriële trap. In die trappenhal zie ik op een overloop een kooi staan met gaas en daarin 2 hermelijntjes (?). 

Plots komen er drie honden de trap af: een pitbull, stafford en rottweiler. Compleet verbouwereerd vraag ik me af waar die vandaan komen en de nieuwe buren (vooral de vrouw) zeggen doodleuk: "oh dat zijn onze honden, die lopen vanaf nu altijd los op het terras". Ik zeg dat dit helemaal niet kon want mijn konijnen lopen hier al jaren los, zijn het zo gewoon en zijn bang van honden. Ik krijg een kattig antwoord terug dat ik me dan maar moet aanpassen. 

Dan heeft mijn vriend nog nieuws voor mij: ik mag bij de slager beginnen om wat centjes bij te verdienen. Ik moet enkel wat vlees klein snijden en bakken! In mijn droom vraag ik me af : "bakken?" Ja sito steaks en hele kip. Ik neem een haarspeld mee om mijn lange haren in een paardenstaart te doen, mijn vriend zegt dat ik om 18u moet beginnen en ik zie dat het al 18u10 is! Dan is alles plotseling voorbij. 

Poeh, zo raar, ik heb er eigenlijk geen verklaring voor. Misschien heb ik problemen om mijn privacy op te geven? Ik was alleszins heel blij toen ik deze morgen – samen met mijn konijntjes - mijn eigen privé terras mocht betreden :).

Vriendin is kaal!

In deze droom dan toch. Tjonge, het is toch wel effe schrikken maar als ze dit leest: ze zag er eigenlijk knap uit, ook met een kaal hoofd. 

Wederom was ik ook deze keer niet het hoofdpersonage in mijn droom. Het speelde zich af op de markt, ik was eigenlijk meer een toeschouwer die vanop een afstand stond toe te kijken. 

Opeens zie ik er mijn vriendin lopen maar het eerste wat me opviel was dus dat ze volledig kaal was! Haar dochter liep naast haar maar zij reikte maar tot haar schouder, ik vermoed dus dat zij in deze droom heel wat jaren jonger is dan ze in werkelijkheid is. Opvallend was ook de klederdracht van mijn vriendin, ze droeg een wit zomers jurkje. Zo eentje waarvan het bovenste gedeelte strak zit en het onderste gedeelte in een A-lijn uitliep. Haar benen waren niet in beeld. Het jurkje reikte tot aan haar knieën en had lintjes die je op de schouders moest binden. Verder had ze een witte paraplu/parasol waarmee ze waarschijnlijk haar hoofd beschermde. 

Ik liep naar haar toe en vroeg hoe het kwam dat ze haar haren kwijt was. Zij antwoordde: "tja, da’s door die ziekte hè." 

In het werkelijke leven kan ik me niet voorstellen dat haar ziekte kaalheid zou veroorzaken maar misschien wil mijn droom me iets anders duidelijk maken. In de dromenencyclopedie van Eric Akroyd vind ik enkel een uitleg voor als je zelf je haar verliest. Het zou aangeven dat je ouder wordt of ongewenst voelt. Van diverse bronnen op internet: Vroeger dacht men dat dromen over kaal worden betekende binnenkort zijn hart te verliezen. Droom je dat je kaal wordt, dan zal jouw vrijgevigheid je verlies en zorg brengen. Volgens een Amerikaanse website houdt het ook in dat een ziekte op til is. Maar al deze bronnen gaan er vanuit dat de dromer zelf het onderwerp van de droom is. 

Hoe moet ik dit dan interpreteren? Maak ik me gewoon zorgen over de gezondheid van mijn vriendin? Het wit dat zo prominent aanwezig was in de jurk en parasol duidt dan weer op geestelijk bewustzijn en genezing. We zullen het eens samen moeten bespreken ;-).

Weer een les geleerd

Het is weer even geleden dat ik nog een berichtje heb geplaatst, heb het dan ook ontzettend druk gehad met solliciteren, bewijzen zoeken voor de RVA en … werken! 

Ik had hier bewust niets geplaatst daarvan en misschien was dit omdat ik toch een voorgevoel had. Ik keek er nochtans erg naar uit, op papier leek dit de ideale job te zijn. Het was via een interimkantoor en het eerste wat ik al heel raar vond, was dat ik – zonder op gesprek te gaan bij de klant – dadelijk mijn contract mocht tekenen. Het was voor 12u/week bij een neurochirurg en volgens het interimkantoor bestonden mijn taken uit afspraken maken voor de dokter, telefonisch en persoonlijk. Ik zei nog tegen mijn vriend dat ik me zorgen maakte omdat ik dacht dat er misschien toch wel verslagen typen bij zou komen (ik kan niet blind typen). Voor de rest had ik niet echt een slecht voorgevoel. 

Daar aangekomen was het eerste wat de dokter mij vroeg: "kan je typen en met een dictafoon werken?" Bovendien moest ik ook EEG’s afnemen en daar ben ik al helemaal niet voor opgeleid! Volgens de dokter had hij wel het juiste takenpakket doorgegeven, wie spreekt nu de waarheid? Nou ja, de dokter heeft me een kans gegeven en ik heb mijn best gedaan maar dit was helaas niet genoeg. 

Heel erg vind ik het niet want toen ik mijn loonvoorwaarden te horen kreeg (na het tekenen van het contract!), bleek dat ik minder zou verdienen dan mijn stempelgeld. 

Dit zal me dus niet meer overkomen in de toekomst, ik heb mijn lesje geleerd. Enne… ik heb me ingeschreven voor een cursus dactylo. Ik heb het altijd een gebrek gevonden dat ik niet blind kon typen maar heb het in het verleden nooit nodig gehad. Dus ook dit nadeel heeft weer een voordeel opgeleverd. 

Trouwens, tijdens mijn werk heb ik 2 poezen gezien, poezen brengen mystiek en magie. En mijn vriend heeft op onze inrit een sperwer een andere vogel zien opeten, hij kon niet zeggen of het een duif, merel of iets anders geweest was.

Droom over konijntjes

Dit was een heel grappige en dus plezante droom. Ik denk dat hij niet zoveel betekent maar dat het gewoon een verwerking is waar ik die dag mee bezig geweest ben. 

Ik droomde dat ik in het Natuurhulpcentrum van Opglabbeek was en Sil liep langs mij. Er waren nog mensen op bezoek maar zeker niet zoveel als tijdens een opendeurdag. Sil en ik waren heel gemoedelijk aan het praten, alsof we al jaren vrienden waren. 

Opeens zie ik in een hoek van het centrum een bubbelbad staan in de vorm van een halve cirkel. De bovenrand (zo een 20 cm breed) was versierd met keitjes/kiezelsteentjes. Maar wat in het bad zat, was gewoon hilarisch! Een bende bruine konijntjes die dol waren op de bubbels! Ze hadden het grootste plezier en waren aan het rollen en dollen. Eentje was de hele tijd aan het wiegen terwijl hij met zijn voorpootjes zijn achterpootjes vasthield. Het water was erg ondiep dus verdrinken konden ze niet. Iedereen stond zich natuurlijk te vergapen aan die gieberende bende, ook ik kon mijn ogen niet geloven. 

Sil en ik wandelden verder en hij zei dat hij het niet zo een geweldig idee vond maar dat het wel bezoekers lokte en het de konijnen geen kwaad berokkende. 

Toen was de droom voorbij. Mooi hè? Geen idee of het wat betekent, zodra ik wat meer tijd heb, zal ik het eens opzoeken. Maar ik heb in ieder geval genoten :).

Toekomst

Iedereen zal wel een beetje met de toekomst bezig zijn. En ik de laatste tijd wel erg veel. Ik denk dat ik eindelijk mijn weg gevonden heb, het doel en de passie die ik al mijn hele leven met me meedraag: dieren! 

Van mijn ouders mocht ik vroeger niet studeren, laat staan een richting met dieren en nu is mijn motto: "het is nu of nooit". Niet dat ik al zo oud ben maar ik voel gewoon aan dat ik op een kruispunt in mijn leven sta en dat ik een heel nieuwe weg ga inslaan. 

3 weken geleden ben ik begonnen met de 2de module van hondengedragstraining en vorige les overviel de lerares mij met een heel bijzondere vraag. Of ik klaar was om les te geven over konijngedrag !!! Aanvankelijk was ik verbouwereerd, ik wist ook niet of ze het meende. Maar nu ik de tijd heb gehad om er over na te denken, weet ik het: "dit is het, dit is mijn doel waar ik al zo lang op wacht en waar ik al zolang naar toe werk." Door ervaring en opzoekingen weet ik vrij veel van konijnen (als ik zo vrij mag zijn om dat te zeggen, valse bescheidenheid heeft geen zin ;-)) en ik zou het fantastisch vinden als ik deze kennis mag delen met anderen. 

Sowieso doe ik dit al via mijn knagers website maar op deze manier kan ik nóg meer mensen bereiken en dat is de bedoeling. Mensen laten inzien dat konijntjes geweldige dieren zijn die ook intelligent zijn, gevoelens hebben en heerlijke huisgenootjes kunnen zijn. 

Natuurlijk is er ook de twijfel, kan ik wel lesgeven? Want het is toch een vak apart. Maar die twijfels moet ik aan de kant zetten. Ik doe niets liever dan spreken over konijntjes en doe dit volgens vrienden met zeer veel passie maar hoe kan het ook anders? Ook twijfel ik nu weer of de lerares het wel meende, maar waarom zou ze het anders vragen terwijl de hele groep erbij zit? De lessen over honden zijn trouwens ook weer razend interessant, beduidend moeilijker dan de 1ste module maar ik ben er zeker van dat ik het er goed vanaf ga brengen. Als ik op mijn gevoel afga en dit combineer met mijn kennis moet dat gewoon lukken. 

En dan komt mijn kinderdroom misschien toch nog uit…

Hamsterdroom

Amai, dit was een fijne droom! Kan ook niet anders als het over een berg hamsters gaat! 

De droom begon met gepiep dat ergens vandaan kwam. Op dat ogenblik was ik bij mijn ouders thuis in mijn broers werkhokje. Daar stond een dunabak vol met een 10-tal hamsters, enkele volwassen exemplaren en enkele jonkies van hoogstens een paar weken oud. Ze hadden alle kleuren: zwart, wit, oranje, bont, gevlekt, met witband en ga zo maar door. En ze waren allemaal even tam en knuffelig. Ineens hoor ik nog klaaglijk piepen dat uit een andere hoek komt. Er was er eentje ontsnapt dus die zette ik vlug terug bij de anderen. Maar omdat ik weet dat hamsters solitaire dieren zijn en alle geslachten door elkaar zaten, haastte ik me om ze allemaal apart te huisvesten. Eentje leek immers al hoogzwanger. 

Toen ik naar boven ging om reservekooien te zoeken, was ik plots in mijn eigen huis, op de kamer waar ik de kooien heb staan. In het echte leven heb ik ook nog reservekooien want je weet maar nooit. Ik zocht me suf naar oplossingen want ik heb maar 2 traliehamsterkooien, kleintjes dan ook nog; en verder nog 2 dunabakken waarvan eentje de rooster moet aangepast worden. Dan vond ik ook nog 2 curverbakken die in noodgeval kunnen dienen en voor de rest zijn het niets anders dan konijnen/caviakooien met veel te grote tralieafstand. Dus ook daar een oplossing voor aan het zoeken… en toen was de droom afgelopen. 

Ik vond geen verklaring in droomboeken maar wel eentje in Luisteren naar Dieren – werkboek. De sleutelwoorden zijn voorbereiding, organisatie en nieuwsgierigheid. Hamstermensen zijn eenlingen en lijken van het ene creatieve project naar het andere te gaan. Er is voortdurend activiteit en verandering. Niet alle projecten werken maar de aantallen werken in hun voordeel. 

Tja, ben niet zeker wat ik hiermee moet aanvangen. Dat ik met veel dingen tegelijk bezig ben klopt als een bus, dat ik een eenzaat ben ook. Misschien is het gewoon een bevestiging dat ik toch op de goede weg ben. Want de laatste tijd had ik mijn twijfels omdat ik de indruk had dat ik met zovele dingen tegelijk bezig ben dat ik niets tot een goed einde leek te brengen. Organisatie is niet mijn sterkste troef, misschien moet ik daar aan gaan werken.

Dankbaar

Dat is het enige woord waarmee ik kan formuleren wat ik nu voel. De lezers die de weblog volgen weten dat wij heel wat pech hebben gehad en dat we het financieel niet al te breed hebben. Daarom ben ik ook werkelijk dankbaar dat er mensen zijn die aan ons denken en die ons willen helpen in tijden van nood. Vroeger schaamde ik mij een beetje daarvoor maar ik besef nu dat dit nergens voor nodig is. 

Zo heb ik de laatste tijd al veel kleren gekregen die nog zo goed als nieuw zijn, kookpotten en -pannen en we verwachten nog nieuwe overgordijnen en een bankstel, allemaal gratis. Het zijn uitgaven die we nu met een gerust hart niet hoeven te doen en op die manier kunnen we doorsparen voor andere dringende dingen. 

Want met een eigen huis (waarvoor ik ook dankbaar ben) zijn er ook altijd kosten: zo is onze lavabo stuk, het terrasdak nog steeds lek, de gevel vertoont barsten… 

Maar alles op zijn tijd, ik geloof dat mijn beschermengel er wel voor zorgt dat alles op zijn pootjes terecht komt. Voor de rest niet zo heel veel nieuws. Ik ben begonnen met de 2de module van hondengedrag en hoewel het héél interessant is, denk ik ook dat het héél moeilijk zal worden. 

Mijn boek maakt ook vorderingen (dat werd tijd) en ik heb weer wat tijd om bij te lezen (ben 3 boeken tegelijk bezig waaronder healing voor dieren). En dan kan ik nu ook melden dat er eindelijk grote vorderingen zijn wat betreft de update van de spirituele site! Ik hoop ze tegen eind januari af te hebben, indien er niets tussenkomt natuurlijk ;-).

Afscheid van kat

Nee, niet mijn kat maar laat me bij het begin beginnen. De afgelopen dagen verschijnt er zoveel slecht nieuws rondom ons waardoor ik extra dankbaar ben dat ik zulke dingen niet meemaak. (ik zal maar hout vasthouden, afkloppen enz.). Vele kennissen hebben een dierbare verloren of het nieuws gekregen dat dit binnenkort zal gebeuren. Mijn moeders poes is weggelopen en zo ook de hond van de achterburen. Vreselijk als je je maatje van jaren moet verliezen. 

Maar wat met het meest getroffen heeft – en dit is omdat ik er zo nauw bij betrokken was - was het feit dat hier net aan ons huis een poes overreden is. Ik hoorde een auto ineens heel hard en lang remmen, keek aan het raam en zag een auto ook weer wegscheuren. Toen zag ik een zwart-witte kat strompelen, het was verschrikkelijk. Zijn voorlijf liep nog terwijl zijn achterlijf afwisselend naar rechts en links om klapte . Ik ging vlug de vervoersbox van de konijnen halen terwijl mijn vriend hem probeerde te vangen. Natuurlijk was hij bang en hij verstopte zich onder de trap van het appartement hier tegenover. Heel voorzichtig in de box geduwd want hij blies fel en de dierenarts gebeld. Zij zei dat we de politie moesten verwittigen en die stuurden op hun beurt ‘zwerfkat in nood’. Ik had hem in de hal gezet en ging regelmatig kijken (wat duurt wachten dan lang!) en af en toe hoorde ik hem klaaglijk miauwen. En plots niets meer. Blijkbaar was hij heel ernstig gewond want er kwam bloed uit zijn bekje. Ik was er kapot van en heb echt zitten huilen. Ik wou zo graag dat hij zou genezen, wat moet het arme katje pijn hebben gehad. En wie weet zit er nu ergens een gezin vruchteloos te wachten… Hij zag er toch weldoorvoed uit. 

Ik hoop alleen maar dat ik het juiste gedaan heb door hem hier rustig in een box alleen te laten sterven, katten zijn toch graag alleen dan dacht ik. Hij lag er heel vredig bij, lekker opgerold. Nu is hij tenminste in een warm huis gestorven omringd door mensen die de beste bedoelingen hadden. Ik heb hem aangemeld bij Binnenbeest ( http://www.binnenbeest.be/ ) en Bello ( http://www.bello-vzw.net/ ), zo kunnen de eventuele baasjes toch iets te weten komen. 

Maar het heeft me zo aangegrepen, ik was kwaad en verdrietig tegelijkertijd. Kwaad op de bestuurder die zomaar doorgereden is en verdrietig omwille van de kat, de eventuele eigenaars en de onverschilligheid van sommige buren. Ze stonden bijna allemaal voor hun raam maar staken geen vinger uit. Je moet weten dat mijn vriend heel allergisch is voor katten en toch probeerde hij hem te redden. Op zo een moment mag je niet aan jezelf denken en doe je toch alles om zo een beestje te redden, niet? 

Ik weet niet welke les ik hieruit moet leren, misschien dat je niet ieder dier kan redden. Misschien ook dat ik het mij niet zo hard mag aantrekken en gewoon door moet gaan met mijn leven, dieren zouden het ook zo doen. Maar ja, ik kan het niet helpen dat ik wat complexer in mekaar zit. Alles ging zo snel, ik heb nog niet eens fatsoenlijk afscheid kunnen nemen van je. Hopelijk weet je dat we het beste met je voor hadden. Rust zacht lieve kat en speel maar fijn op de regenboogbrug. Hopelijk heb je daar veel vriendjes, ik had je heel graag een leven gegund maar blijkbaar had iemand andere plannen met jou. 

Volgens het boek ‘Luisteren naar dieren’ brengen katten magie, mysterie en vaardigheden bij het succesvol najagen van je doelen in het leven, maar ik vermoed dat het geldt voor levende katten… Voor wat betreft de kleuren: zwart staat voor mystiek, magie en nieuwe geboorte; een kleur van rustige kracht en bescherming. Wit betekent gewoonlijk een weerspiegeling van een sterke spirituele boodschap en de waarschuwing dat je voorzichtig moet zijn en niet met energie moet strooien. Maar nogmaals: ik weet niet eens of hier een boodschap achter schuilt…