Vervolg gezondheid

Ik wou dat ik hier nu duidelijkheid kon brengen maar dat gaat helaas niet.

Vol ongeduld belde ik dinsdag al naar de dokter en hij zei dat de resultaten binnen waren.

Maar… hij wilde ze niet zeggen aan de telefoon! Ik moest – alweer – langskomen om de resultaten te bespreken. Ik vroeg of hij tenminste kon zeggen of het positief of negatief was en ik kreeg alleen maar te horen dat het ‘onduidelijk’ was en dat er verdere onderzoeken nodig waren. Sorry hoor, maar dit vind ik pure geldklopperij!

Toevallig moest Lorenzo op woensdag naar zijn specialist – toevallig dokter in het ziekenhuis waar ik de NMR heb laten maken -  en hij kon mij wel meer vertellen. Onmiddellijk vroeg hij de resultaten op zijn PC op en het was inderdaad onduidelijk maar… een hernia is het zeker niet. Da’s al een kleine opluchting.

Er is ‘iets’ te zien op de scan maar ze weten niet juist wat: een kliertje, cyste, ….

Dus nu moet er nog een CT scan gebeuren in de hoop dat die meer duidelijkheid brengt.

Morgen moet ik weer naar mijn huisdokter, voorlopig kan ik niet anders maar ik ga toch stilletjes aan uitkijken naar een andere. Morgen kan ik dan ook pas een afspraak maken voor de CT scan, hopelijk zal die ook zo vlug kunnen gebeuren als de NMR.

Intussen is de doofheid in mijn rechterteen ook uitgebreid. Enkel wanneer ik lig, voel ik geen uitstralingspijn in mijn been/heup, de doofheid in mijn tenen blijft dan wel. Zitten valt ook nog mee maar staan, bukken en neerhurken doet pijn. Het is net alsof je aan een elastiek trekt die op het punt staat te springen.

Ik hoop echt dat er spoedig een oplossing komt want deze pijnen kan ik niet lang meer verdragen hoor.  

Gezondheid

Ik weet niet meer of ik het hier al heb gehad over mijn gezondheid. Of eerder: wat er mis mee is.

Sinds ik aan het werk ben, ervaar ik rare dingen aan mijn heupen, benen en voeten. Maar ja, in het begin denk je: "ach da’s effe wennen aan het vele lopen en lang rechtstaan."

Maar toen ik op een bepaald moment een doof gevoel in mijn rechter dikke teen kreeg, de pijn zich steeds maar weer verplaatste van mijn heup naar mijn benen en mijn voet/been begon te slapen, begon ik me toch zorgen te maken.

Ook de dokter vertrouwde het niet en verwees me door om een EMG te laten maken. Die wees inderdaad uit dat bepaalde spieren/zenuwen niet zo sterke signalen doorkregen als normaal. Ook mijn reflexen waren wat afgenomen. Het probleem situeert zich op wervel L5, niet op de 2 wervels die door het ongeval in 1984 geplet zijn (C6-C7).

Van daaruit werd ik doorverwezen naar het ziekenhuis om een NMR te laten maken en dat is deze morgen gebeurd.

Ik was aanvankelijk erg nerveus want Lorenzo zei dat ze hem voor geen geld van de wereld nog in dat apparaat kregen! Al bij al viel het best mee, akkoord, het maakt een hels kabaal maar claustrofobisch is het niet omdat 1 kant niet afgesloten wordt.

Maar nu ben ik dus wel bang voor het resultaat. Als het is, waar de dokter voor vreest en dat is een hernia, dan hoop ik vurig dat ik geen operatie nodig heb. Ik ben nog nooit onder volledige narcose geweest en ben er doodsbang voor. Ergens hoop ik dat het met kiné/fysio en/of medicatie te verhelpen is. Ik denk ook dat het een hernia is, ondertussen is sinds donderdag ook mijn linker dikke teen doof geworden.

Waarschijnlijk betekent het ook dat ik enkele aanpassingen zal moeten doorvoeren. Sowieso zou ik eigenlijk geen zware dingen mogen heffen en nu doe ik het toch op mijn werk. Hopelijk vind ik daar eveneens een oplossing voor.

Ik hoop dat het vlug woensdag is, dan zouden de resultaten bij mijn dokter moeten zijn. Duimen jullie mee?

Kraaien en kiekendieven

Het valt me op dat er meer vogels dan andere dieren zich aan mij vertonen. En sinds ik zelf een vogeltje heb, let ik er nog iets meer op. Hoewel, het volgende was zo opvallend dat ik niet eens hoefde op te letten.

Ongeveer een week geleden wandel ik na mijn werk naar mijn auto en er zit een grote zwarte kraai voor, geen kauw deze keer. Naast mijn auto bemerk ik nog eentje als ik dichterbij kom. Er staan op dat uur (19u30) niet meer zoveel auto’s op de parking dus het valt op dat ze de mijne er telkens uitpikken.

Ze vliegen natuurlijk weg als ik in de auto stap en net als ik wil vertrekken en al een beetje gas geef, komt er nog een derde kraai in scheervlucht voor mijn ruit doorgevlogen! Ik schrik even en ben blij dat ik nog niet echt in beweging was, stel je voor!

Eergisteren hoorde ik op het werk de blauwe kiekendief weer rondvliegen en deze keer was hij niet alleen! Ik zag hem (of haar) al roepend naar zijn/haar partner vliegen die op het dak zat te wachten. De gietende regen deerde hen niet. Toevallig hoorde ik een bejaard koppel discussiëren over welke soort vogel dat nu moet zijn, zelfs het woord ‘papegaai’ viel al.   

Ik even vlug uitgelegd wat het wel was en de mensen waren wel blij om zo een zeldzame vogel te mogen zien, net als ik trouwens.

Voor de betekenis van deze havikachtige kan je in de log "van alles wat" van 19/07/07 terecht.

Zeehonden en andere droom

Wat komen er toch vreemde dieren in mijn dromen voor. Ik zat in de woonkamer op de grond en rond mij scharrelde zowat een hele dierentuin: kippen, konijnen waaronder natuurlijk ook de mijne en nog wat grut dat ik niet duidelijk kon zien. Rechts van mij komt een plomp dier aangehotst (ja, hoe noem je dat wat zeehonden doen?). Het was een volwassen zeehond en ik klopte haar enkele keren flink op de rug, zoals je bij een hond zou doen. Haar huid voelde glad en vochtig aan. Links van mij zie ik haar jong, een klein zeehondje met een witte bontvacht die verrassend veel op mijn Snowy leek. Fluffy moet dat ook gedacht hebben want zij was het kleintje volop likjes aan het geven. Dan gaat ze nieuwsgierig op haar achterpoten staan zoals konijnen dat kunnen doen en het kleintje wil melk bij haar komen drinken. Fluffy schrikt en huppelt verward weg, toen werd ik wakker.

Volgens ‘Luisteren naar dieren’ van Ted Andrews helpen zeehonden onze dromen verlevendigen en stimuleren ze onze verbeeldingskracht. Hun medicijn helpt ons een balans te vinden tussen onze geïnspireerde, innerlijke verbeelding en de werkelijkheid buiten ons. Aldus worden beide dimensies kleurrijker en vruchtbaarder.

De volgende droom is minder fijn. Ik droomde dat Shiny stilletjes aan al haar vacht aan het verliezen was, net als Donkey destijds. Hier en daar stonden nog plukken maar die waren zeer ruw en zagen er niet meer zo mooi glanzend uit als nu. Waarschijnlijk heb ik dit gedroomd omdat ze al een tijdje last heeft van hele kleine korstjes op haar kopje, nekje en rugje; daar is het haar ook wat verdwenen. Ik hoop dat het komt doordat ze telkens tegen een scherp puntje aan haar verdieping schuurt voordat ze in haar huisje kruipt. We hebben dat weg gevijld en tot nu toe (een week later) zijn er geen nieuwe wondjes bijgekomen en zijn er nieuwe haartjes gegroeid. Hopen dat dit zo blijft.

Groot nieuws

Ja, jullie hebben enige tijd op nieuws moeten wachten wegens veel te druk maar ik maak het goed met groot nieuws!

Sinds donderdag heb ik er namelijk een nieuwe bewoner bij: een valkparkietje die ik Chica gedoopt heb. Ze is bij een vriend komen aanvliegen, helemaal uitgehongerd en mager, waarschijnlijk dus ergens ontsnapt of "vrij" gelaten. Hij zelf kon niet genoeg aandacht geven aan haar en dus mocht ik haar hebben. Ze is nu 7 jaar oud dus ik hoop dat ze nog goed tam te krijgen is. Ik vermoed wel dat ze ooit handtam geweest is want ze laat zich vlot op haar kopje aaien.

Met spoed hebben we op Kapaza nog een mooie ruime tweedehandskooi kunnen bemachtigen tegen een spotprijs. En nu komt de uitgebreide taak om veel over valkparkietjes te leren en haar te laten wennen aan mij.

Aanvankelijk waren de konijntjes wel bang, niet van de kooi, ook niet van Chica maar van haar geluid! Snowy heeft zeker 3 kwartier zitten stampen en Fluffy 3 uur ocharme. Gelukkig reageren ze nu totaal niet meer en tegelijkertijd is Chica een stuk rustiger geworden. Shiny slaapt zelfs door een kanonschot heen, ik denk dat ze zelfs nog niet eens weet dat er een nieuwe bewoner is. 

Genoeg gekletst: kijk en geniet van de eerste foto en het eerste filmpje: