Pinguin droom

Ik ben op dreef! 2 nieuwe logs na elkaar :)!   

Al maanden aan een stuk heb ik geen herinneringen meer van mijn dromen. Ik ben ook uitgeput als ik ga slapen en jammer genoeg sta ik ook zo op. Ook sukkel ik al maanden met sinushoofdpijn die maar niet over gaat ondanks medicatie. Integendeel, het schijnt erger te worden.

Maar deze morgen was een uitzondering, ik werd wakker met een vrij helder hoofd, voelde me uitgerust en jongens toch, wat heb ik allemaal gedroomd!

Het begon met een droom over de konijntjes en Shiny. Fluffy en Snowy liepen op het terras maar mijn vriend had ergens struikgewas afgeknipt zodat ze met die takken en bladeren konden spelen. Ik maakte me zorgen want ik wist niet of ze giftig waren en op een bepaald punt was het terras ook zo laag dat ze konden ontsnappen.

Plots schakelde de droom over naar Shiny die losliep en zich niet meer liet vangen. Nota bene mijn oudste broer (die niet echt van dieren houdt en al helemaal niet van hamsters) kan haar pakken en ik zet haar terug in de kooi die plots ook op een andere plaats staat.

Volgende droom: ik ben in een drukke straat tussen een stroom mensen maar die mensen zien er allemaal uit zoals in de Mad Max films. Met gehavende kleren, beetje verwilderd enz. Ik wil vluchten maar kan geen kant op en dan zie ik opeens Alice Cooper tussen hen staan. Ja, ik snap er ook niets meer van. 

En dan de raarste van de 3: ik zit in mijn keuken en door de horgordijnen stappen ineens 2 pinguïns binnen, een mannetje en een vrouwtje. Hoe ik dat weet? Het mannetje had een sjaal aan en het vrouwtje een ring rond haar vleugel... Ik wil dolgraag foto’s maken van dit fenomeen maar de fotocamera weigert gewoon dienst! Dan waggelen de pinguïns buiten om daar met een schaap (?) te spelen en vervolgens op de rug van een hond (border collie) zich te laten vervoeren. Buiten was trouwens wel de inrit van mijn ouderlijk huis. Kan iemand nog volgen? Ik in elk geval niet.

De uitleg van pinguïns liet me wel verstomd staan. Als totemdier betekent het dat ik mij mag verwachten aan een periode van heel heldere dromen (en dat komen ze mij in een droom vertellen!). Voorts staan pinguïns ook voor lichaamsuittredingen (sprong vanuit het water op het land) en het mannetje vooral duidt op een periode van 2 maanden waarin ik mijn creatieve ideeën koester totdat ze doorbreken. Mannetjes broeden immers het ei uit.

Geen idee waar dit op slaat. Mijn band? Mijn boek? Een andere job? Hopelijk krijg ik binnenkort nog meer signalen die wat duidelijkheid brengen.

Eindelijk weer gezelschap

Het is nog niet zondag maar dit moet ik toch al melden voor ik het vergeet. Na lange tijd vrij eenzaam geweest te zijn onderweg, (afgezien van enkele vogels in de lucht die te ver af waren om goed te zien wat het was), heb ik gisteren weer gezelschap gekregen en hoe! Op de parking van mijn werk, vlak achter mijn auto, zaten 3 kauwen. Kraaien waren het niet want ze hipten ipv stapten en ze hadden ook een kleinere bek. Toen ik dichterbij kwam, vlogen er 2 op, ene hipte nog wat en vloog dan ook weg. Toen ze in één van de bomen zaten, riepen ze ook nog naar elkaar (of mij?).

Kauwen zijn kraaiachtigen en zijn symbolen van scheppingsvermogen, magie en spirituele kracht.

Ik ben nog steeds op zoek naar ander werk, zou dit een gunstige voorbode zijn? Ik hoop het in ieder geval!

Konijnencommunicatie

Hoewel ik moet toegeven dat de telepathie met de nijntjes nogal stroef verloopt, gaat alles toch de goede kant op. Ik krijg enkel verwarde beelden en gevoelens maar ik heb ook het gevoel dat dit meer aan mij ligt dan aan hen. Ik probeer toch veel aandacht te geven maar dan zonder te knuffelen, ik zou niet willen dat ze denken dat ik hen negeer!

En eigenlijk werkt die aanpak heel vlot, enkel hier en daar wat tijdelijke terugvallen maar zoals ik al in een vorige log zei: ik mag ook niet verwachten dat het probleem zich 1-2-3 oplost, het is er ook zo niet gekomen. Dus afgezien van de zeldzame plasjes gaat alles goed, ook onderling en wat meer is: ze spelen allebei heel veel buiten, tot 6 uren per dag! Zelfs Fluffy heeft voldoende zelfvertrouwen om helemaal alleen buiten te gaan en het opstapje te trotseren. Dat maakt me uiteraard heel gelukkig.

Het is wel jammer dat ik zo weinig tijd heb/maak om me bezig te houden met het spirituele. Voordat ik werk had, gebeurde dat veel vaker maar ja, een mens moet soms keuzes maken. Nu is het ook een kwestie van wennen en weer een nieuw ritme vinden. Hopelijk vind ik binnenkort mijn draai weer. 

Vervolg van konijnen

Hoewel ik helemaal geen reactie terug krijg van de nijnen, werkt de totale aanpak toch wel.

Misschien vergt luisteren ook wel regelmatige training en de laatste tijd heb ik me er weinig mee bezig gehouden.

Maar om verder te gaan: het keutelen en plassen is al veel minder, op sommige dagen vind ik zelfs helemaal niks in huis. Ik ben trots op hen en wil hen dan plat knuffelen en net dat mag natuurlijk niet. Ik hou nog even vol, hopelijk komen we snel zo ver dat ik alle tapijtjes en zo kan terug leggen.

Ik heb goeie hoop!  

Vorige week was ik jarig en van mijn zus heb ik een stenen konijn gekregen dat natuurlijk uitgebreid moest besnuffeld worden.

Voor de rest valt het mij op dat ik onderweg weer bitter weinig dieren zie. Zou ik ze momenteel niet meer nodig hebben? Wel een overreden poes gezien waarvoor ik een klein gebedje heb gedaan en hier bij mij thuis zit het vol vogels.

Konijnen...

Amai, wat kunnen konijnen kuren hebben. En als toekomstig gedragstherapeute zou je verwachten dat ik een kant-en-klare oplossing heb. In principe heb ik die ook maar zoals gewoonlijk is advies weggeven makkelijker dan je er zelf aan houden. 

Nu ik werk heb, zie ik de nijntjes veel minder en dat merk je. Zij missen mij ook en vragen enorm veel aandacht als ik er wel ben. Tja en wat doe je als er 2 zachte pluizebolletjes voor je staan? Die kan je toch niet zomaar negeren dus ik knuffel hen plat als ik thuis ben. 

Met als gevolg dat nu de rangorde verstoord is. Want door zo veelvuldig met hen te knuffelen stel ik me op als ranglagere, zij denken beiden dat zij ranghogere zijn wat de rangorde tussen hen ook verstoord heeft. En dat uit zich jammer genoeg in plasjes en keutels droppen en het occasionele jagen van Fluffy achter Snowy omdat hij geen zin heeft om likjes te geven. Wat de lagere in rang dus zou moeten doen. 

Dus zit er voor mij niks anders op dan mijn relatie met hen weer even af te bouwen totdat de rust weergekeerd is. En geloof me: dat is moeilijker voor mij dan voor hen. Ik kan heel moeilijk weerstaan aan die zachte vachtjes maar ze krijgen enkel nog aandacht als ze er expliciet op vragen. Straffen voor die plasjes of keutels doe ik niet, het is natuurlijk gedrag dat op een andere manier moet aangepakt worden.

En natuurlijk heb ik via telepathie proberen te vragen of ze alsjeblieft willen stoppen met keutelen en plassen. Ik heb uitgelegd dat ik begrijp waarom ze het doen maar dat ze mij ook moeten begrijpen. Ik moet nu eenmaal gaan werken en kan er niet meer zoveel voor hen zijn als anders. We zullen allemaal kwaliteit boven kwantiteit moeten verkiezen. Bovendien ben ik al moe van het werken gaan en heb ik geen zin om iedere dag plassen en keutels op te ruimen.

Voorlopig werkt de combinatie van beide systemen, het plassen en keutelen is al afgenomen maar het zal zeker nog enkele weken duren eer het echt stopt. Dat weet ik gelukkig uit ervaring dus ik maak me geen illusies dat het morgen al opgelost is. Het probleem is ook niet op één dag ontstaan. 

Samen komen we er wel uit, natuurlijk heb ik er ook bijverteld dat ik hen nog altijd doodgraag zie en dat ik nog altijd zielsveel van hen hou.  

Dat zal nooit veranderen.

Rust

De rust is – voorlopig – wedergekeerd op het werk maar ik zoek toch nog door naar een andere job. Ik blijf nog steeds op mijn hoede en ik ga er vanuit dat ik er binnen enige tijd zal weggaan.

Dat maakt de druk wel minder, ook de druk van het solliciteren is er niet meer. Heerlijk als je je zo goed en zelfzeker in je vel voelt.   

Het voelt natuurlijk ook fijn aan om in een gezellig huis thuis te komen waar je je welkom voelt, vooral door de knagertjes. Van knagers gesproken: afgelopen woensdag was Snowy jarig en dat hebben we uitgebreid gevierd, mèt taart, kijk maar:

Mijn vriend was de dag erna jarig en ook dat werd gevierd.

Kortom, het is fijn als je kan genieten van de kleine dingen in het leven, zoals de pony’s en schaapjes hier achter in de wei. En de vogeltjes op het terras, zijn ze niet schattig?