Ik slaap slecht door mijn chronische rhinitis en droom daardoor waarschijnlijk ook slecht. In deze droom was ik samen met L op uitstap naar een dierenpark. Maar blijkbaar waren we met een reisorganisatie mee, want er reden 2 bussen vol mensen. Op een bepaald moment verliezen we in het park allebei de tas met de camera's uit het oog. We konden nog net het achterste van de dief zien. Meteen werd het park afgesloten (!) om de dief te kunnen pakken, maar medewerkers van het park kwamen tot de ontdekking dat hij was ontsnapt via een ongebruikt hok.
De hele operatie vertraagde alles voor de medebezoekers, maar niemand die mopperde. De dief had gelukkig de tas achtergelaten met alles nog erin, dus we konden eindelijk naar huis. Het was inmiddels al donker geworden en de buschauffeur zei dat we pas tegen 4u 's nachts thuis zouden zijn. Ik begon te panikeren, want ik zei dat ik thuis moest zijn om Fluffy en Snowy hun groenten en medicijnen te geven.
En plots liep ik rond met een wit konijn in mijn armen, ik noemde hem Snowy, maar hij was aanzienlijk groter en zwaarder dan mijn klein schattig manneke was. Omdat hij zo zwaar was, moest ik hem regelmatig anders pakken en daarbij voelde ik iedere keer de botjes van zijn heupen kraken van de artrose. Helaas heb ik nooit zijn gezichtje gezien in de droom, zijn mooi lief bol toetje met die staalblauwe zwart-omrande kijkers die ik zo mis :(.
Maar toch wel een beetje blij dat hij er eindelijk was, ik vraag het al zo lang. Gisteren was het precies een half jaar geleden dat hij overleden is.
