Wespen

In deze tijd van het jaar is het niet ongewoon om wespen te zien. Maar wel als ze steeds maar naar binnen vliegen! Ik kan de deur gewoon niet meer laten openstaan of ze vliegen binnen. En aangezien ze nogal een agressieve reputatie hebben, zie ik ze liever buiten dan binnen. Zeker nu ik een ziek konijntje heb! 

Als totemdieren hebben ze nochtans niet zo een slechte naam. Ze zorgen voor bescherming en blijkbaar worden dromen vervuld door praktische inspanningen. Dan moet je kijken waar je op dat moment in je leven mee bezig bent. Op dit moment is mijn leven vervuld van de zorgen om Snowy. Is dit wat de wespen bedoelen? Zullen mijn inspanningen vruchten afwerpen in de vorm van totale genezing? Ik hoop het zo! 

Of bedoelen ze dat ik nu de vruchten pluk van mijn harde werk aan mijn boek? Ja de verkoop loopt beter dan ik ooit gehoopt had. Toch zit ik véél meer met Snowy in mijn hoofd dan iets anders dus hopelijk mag mijn mannetje binnenkort weer kerngezond en zorgeloos rondhuppelen. Zijn genezing gaat nu al met sprongen vooruit. 

Oh ja, voor degenen die het zich afvragen: ik heb de wespen netjes buiten gelaten hoor. Het raam op een kier en dan een beetje wapperen tot ze buiten vlogen. Betekenis of niet: ook zij hebben recht op leven. Hoe potentieel gevaarlijk ze ook zijn.

Snowy ernstig ziek

Zoals de titel al zegt: mijn klein lief manneke is zo ziek geworden en zo plots. Ik heb nooit geweten dat E. cuniculi en/of oorontsteking zo snel kon toeslaan. De details ga ik hier niet beschrijven, die kan je lezen op http://www.knagers.net 

Ik ben ook geschrokken van mijn eigen reactie. Ik dacht dat ik sterker was, mijn vriend dacht dit ook. Ik heb al zoveel meegemaakt met mijn dieren, ook veel ernstige dingen. Maar nu panikeerde ik en ik kon het niet aan om hem zo te zien tollen. Waarom ik nu zo heftig reageerde… ik weet het niet. Ik was zo bang om hem te verliezen. 

Welke les moet ik hieruit trekken? Ben ik te gevoelig en moet ik dieren maar afzweren? Kan ik alleen maar dieren houden als alles goed gaat? 

Of moet ik juist sterker worden? En geloven in mijn gidsen, intuïtie en mijn eigen kunnen? Want eerlijk gezegd: ik twijfelde aan alles de laatste weken. 

Bestaat reiki en helpt het wel? Ik had 2 vriendinnen gevraagd om reiki te sturen maar hij werd almaar slechter ipv beter. 

Bestaat healing wel en heb ik healende handen? Kan ik effectief energie doorgeven of is het allemaal bullshit? 

Ik wil zo graag dat het waar is en ik weet ook dat ik geen genezing mag forceren maar waarom moet Snowy maandenlang ziek zijn? Kan ik die les niet leren zonder zijn ziekte? Hij heeft dit echt niet verdiend, hij heeft al zo een slechte start in het leven gehad. 

Hoe dan ook, ik ben rustiger geworden de laatste dagen en ben ervan overtuigd dat hij mijn liefde voor hem voelt. Ik geef regelmatig healing en voel mijn hand warm worden. Ik hoop dus van harte dat het zijn herstel zal bespoedigen. 

Aan hem zal het niet liggen, ik ben zo trots op zijn vechtlust, zijn wilskracht, daar kan ik echt nog wat van leren! 

Mijn lief klein ventje… ik hou zoveel van hem, hij moest eens weten hoeveel… 

Een recente foto van hoe hij nu is:

En een foto van toen hij nog gezond was, zo moet hij terug worden en dat probeer ik te visualiseren en door te geven.

Vlinders en merel

Vlinders betekenen dat er een transformatie zal plaatsvinden en omdat ik veel met dieren(gedrag) bezig ben, dacht ik dat het daarmee te maken zou hebben. Niets is minder waar, of toch? Ik vraag me de laatste weken af of ik wel op het goede spoor zit, of dit wel de juiste weg is, of ik wel sterk genoeg ben om dit aan te kunnen… 

Maar ik zal bij het begin beginnen. Al weken aan een stuk vliegen er allerlei soorten vlinders op mijn terras. Heerlijk om te zien, ook mijn konijntjes vinden het reuze interessant. Ik ken niet veel van vlinders maar ben tot de vaststelling gekomen dat niet alleen de Atalanta en het koolwitje mij opzoeken maar ook de volgende: 

De kleine vos

De distelvlinder

En de gamma uil

Ik moet wel zeggen dat er heel wat vlinders stierven op mijn terras. En hoewel ik weet dat ze dit dan als veilige haven beschouwen, bezorgde het mij toch een raar voorgevoel. Op 6 augustus merkte ik bovendien een platgetrapt lieveheersbeestje op. Was ik het geweest? Of de konijntjes? Eender hoe, een dag later werd mijn jongste konijntje Snowy plots héél ernstig ziek, nooit geweten dat die ziekte zo snel kon tevoorschijn komen. Hij heeft E. cuniculi en/of een oorontsteking. 

Wat heeft dit nu met de vlinders en lieveheersbeestje te maken, vraag je je misschien af? Normaal gezien brengen lieveheersbeestjes geluk, maar hij werd platgetrapt, betekent dit dan ongeluk? 

En vlinders kondigen een transformatie aan. Ik ben gedragstherapeute voor honden, konijnen en knaagdieren en ben kattengedrag aan het studeren. Ik zou ook graag met dieren willen werken (als dierenartsassistente o.i.d) maar nu twijfel ik heel hard of ik het emotioneel wel aankan. Toen Snowy zo ziek werd en hij begon te tollen, was ik helemaal in paniek. Ik wist niet meer wat te doen en kon het niet aan om hem zo te zien. Nu is je eigen dier altijd wel moeilijker maar toch… 

Welke les moet ik hieruit leren? Ben ik niet geschikt om met dieren te werken en moet ik iets anders zoeken? Of moet ik net sterker worden en meer vertrouwen op mijn gidsen en intuïtie? Vooral dat laatste is vrijwel verdwenen de laatste jaren. Ik moet er goed over nadenken wat de juiste boodschap achter deze gebeurtenissen is. 

Dan iets compleet anders: de merel. Er zat al 2 dagen een jonge merel onder mijn auto in de garage en hij wilde er maar niet onderuit komen. Toen hij dat uiteindelijk toch deed, was hij verzwakt en in shock. Dus we hebben hem vlug in een piepklein hamsterkooitje gezet en wat voer gegeven. Voer in de vorm van eivoer, gemengd met beschuit en water. Hij smulde er wel van en wat later was van zijn shock en lethargie niets meer te merken. Hij riep constant (wat mijn valkparkiet Chica nogal angst bezorgde, hihi) en ik besloot hem buiten te zetten in het kooitje om te kijken of zijn ouders zouden komen. Enkele minuten later was het al zo ver, er cirkelden volwassen merels rond hem. Dan hebben we hem vlug losgelaten in de haag van de buren (daar broedden de merels) en niet lang daarna huppelde hij wat verder rond terwijl moeder of vader kwam aangevlogen en hem voerde. Ik was gerustgesteld.

Als de merel in je leven verschijnt, mag je je aan verrassingen verwachten, en hoe de krachten van de natuur werkzaam zijn in je leven. Die dag won ik een verwenpakket voor konijnen. Zou dat de verrassing zijn? Ik hoop eerlijk gezegd dat het met Snowy’s genezing te maken heeft. Ik weet dat ik niets mag en kan forceren maar ik wil zo graag dat hij vlug weer beter is!

Vlinders, lieveheersbeestje, paard en musjes

Heerlijk toch de zomer, de natuur die volop leeft en rondom ons is. Velen vinden het waarschijnlijk vanzelfsprekend om dieren te zien maar ik geniet van iedere ontmoeting, zeker als ze niet zo alledaags zijn. Zo heb ik 2 bijzondere vlinders gezien: een koevinkje en reseda witje. Die laatste is helaas overleden, ik zag dat ze al verzwakt was. Het is naar het schijnt een vrouwtje vanwege de 2 vleugelvlekken. Het koevinkje zou een mannetje zijn omdat hij minder duidelijke oogvlekken heeft. Vlinders staan voor transformatie, daar kan ik op dit moment in mijn leven wel inkomen. Maar zou het ook een bijzondere transformatie worden aangezien het bijzondere vlinders zijn? 

Koevinkje 

Resedawitje 

Toen ik van de week de was wilde ophangen zat er een lieveheersbeestje op het rek. Meestal zie je de rode maar deze was het viervleklieveheersbeestje. Lieveheersbeestjes zouden geluk brengen. Zou het te maken hebben met die transformatie? 

De wei achter ons huis wordt vaak gebruikt om paarden en schapen te laten grazen en dit is een bijzonder mooi exemplaar ! Ik heb geen idee welk ras hij is maar ik vind hem prachtig. Als iemand het ras kent: je mag het altijd zeggen. Paarden betekenen een reis, zou het ook een inwendige reis oftewel een transformatie kunnen zijn? Of denk ik véél te ver door? 

Tot slot gewoon nog enkele vertederende foto’s van een mussenpaartje dat zijn kroost aan het voeden is.

Totemvogels

Omdat ik het hele jaar door vogels voer, ben ik gewend regelmatig omringd te zijn door allerlei soorten. Ik kijk dus niet meer op van een merel, koolmees en als je ziet hoeveel mussen hier zitten geloof je niet dat het bestand aan het teruglopen is. 

 Maar de laatste maanden zie ik vogels die hier voorheen nog nooit een bezoek brachten. En ik zie ze niet eenmalig maar iedere dag. Leuk natuurlijk want het betekent dat ze zich hier welkom en veilig voelen. 

De betekenis en symboliek van hen begrijp ik echter niet goed. Misschien is het ook gewoon toeval dat ze naar mij komen. 

Het begon enkele maanden geleden met groenvinken (groenlingen voor de Nederlanders onder jullie). Het was de eerste keer dat ik de vogeltjes in levende lijve zag en ze zijn telkens met 3. Vooral zonnebloempitten vallen erg in de smaak bij hen. Enkele foto’s: 

Ze behoren tot de familie van de vinken en volgens de boeken vraagt een vink waar in je leven een compromis nodig is. Ofwel geef ik teveel of neem ik teveel. Volgens een ander boek wijst een vink op nieuwe ervaringen en ontmoetingen met mensen van uiteenlopende pluimage. Met de komst van een vink wordt het leven altijd actiever en alles zal vergroot worden. 

Op dat moment was ik bezig met het promoten van mijn boek. Daardoor heb ik veel mensen leren kennen en de verkoop heeft inderdaad grotere proporties aangenomen dan ik had verwacht. 

Tegelijk ben ik ziek geworden en heb ik moeten toegeven dat ik teveel hooi op mijn vork nam. Vandaar ook de beslissing om te stoppen met drummen, teveel is teveel. 

De betekenis van het nummer 3 is mij niet geheel duidelijk omdat het zowel positief als negatief kan zijn. Creativitief en tegelijkertijd gemakzucht. 

De laatste 2 dagen komt hier een houtduif mee eten. Turkse tortels ben ik inmiddels gewend maar normaal gezien eten die grote duiven nooit mee. De duif zegt dat "sociale druk niet mag bepalen hoe je je leven moet leiden. Misschien voel je je gebonden of verplicht aan iemand of iets?" Tja, wie voelt dit niet? De duif zou ook leren dat er vruchtbaarheid schuilt in thuis en gezin. 2 totaal verschillende verklaringen en toch kunnen ze met elkaar te maken hebben. Ik voel me inderdaad verplicht maar hoop steun op het thuisfront te krijgen. Enkele foto’s:

Healing bij Fluffy

Het was thans een tijd geleden maar vorige woensdag kreeg Fluffy plots weer een gasaanval. En ditmaal niet ‘s avonds zoals ik gewend was maar net op de middag! ‘s Middags krijgen ze hier hun gedroogde kruiden en normaal gezien zit zij als eerste in de kooi, deze keer niet. Ik vond haar zelfs niet! Ze had zich verstopt in de tunnel wat wijst op pijn. En ja hoor, ik herkende alle symptomen van gas. 

We begonnen onmiddellijk medicijnen toe te dienen maar Lorenzo moest echt vertrekken na enkele uren. Met de stethoscoop hoorde ik een doodse stilte in haar buikje terwijl het anders gezellig borrelt. Ik zette haar in de kooi zodat ze zeker hooi en water dichtbij had. De medicijnen leken niet aan te slaan en ze weigerde zelfs haar druifje, waar ze normaal gesproken dol op is! Ze trok zich terug in haar slaaphok en ik dacht dat ze met rust gelaten wilde worden, de medicijnen hadden misschien ook tijd nodig om aan te slaan. 

Na enkele uren was er nog steeds geen beterschap en ik besloot het slaaphok weg te nemen zodat ik haar beter in de gaten kon houden. Ze sprong zelf uit haar kooi en ging onder de tafel liggen, duidelijk ongemakkelijk. 

Aangezien ik de medicijnen niet zonder hulp kan geven, besloot ik toch maar om haar helende energie te geven. Ik wist niet of het verstandig was omdat ik zelf zo ziek was. Maar ik moest iets doen en legde mijn handen op haar buikje. Ik voelde mijn handen warm worden en begon ook haar buikje te masseren om het gas te laten bewegen. Ineens ging ze lekker languit liggen en er verschenen 2 keuteltjes! Ze voelde zich duidelijk beter! 

Toen Lorenzo thuis kwam, hebben we nogmaals medicatie gegeven en heb ik haar op schoot genomen om weer healing en massage te geven. Ze lag er heerlijk ontspannen bij en begon zelfs maalgeluidjes te maken! Op een gegeven ogenblik voelde ik de gasbellen onder mijn vingers floepen, een teken dat alles weer in beweging kwam. 

Een uur later huppelde ze weer vrolijk rond en wilde ze weer al het lekkers aannemen. Of het de healing geweest is, de medicijnen of een combinatie… ik weet het niet. Ik zag haar alleszins genieten van de healing en dat is ook al wat! 

De oorzaak van gas weet ik niet precies maar ik denk een combinatie van rui en het feit dat ze haar bakje in 1 keer had leeggegeten. Door de opgelikte haren werken de darmen al wat trager en als dan ook nog eens de maag overbelast wordt… Weer wat geleerd voor de toekomst! 

Maar wat mij nog het meest zal bijblijven was het heerlijke gevoel dat de healing mij ook gaf. Ik zag Fluffy ontspannen op mijn schoot liggen en ik weet niet wie van ons 2 daar het meest van genoten heeft :).

Update gezondheid en verandering in de toekomst

Het is weer heel lang geleden maar de reden is gekend, ik ben aan het vechten tegen artritis. De cortisone tabletten doen hun werk wel, mijn voeten zijn niet meer dik, mijn ogen zijn beter en zelfs mijn sinussen zijn redelijk open. Maar ik begin nu ook de bijwerkingen te voelen zoals veranderingen in de hormonen. 

Sinds begin mei ben ik de medicatie aan het afbouwen en dat voel ik. De pijn wordt erger, ik krijg steken en lang rechtstaan wordt moeilijker. Ook zien mijn enkels er bont en blauw uit en zijn mijn voeten heel knokig geworden, zelfs in die mate dat mijn enkels nu tegen mijn schoenen schuren. Donderdag 28 mei moet ik terug naar de reumatoloog en dan kom ik hopelijk te weten welke vorm het is en of ik er van zal genezen of niet. Ook hoop ik dat ik de pillen nu achterwege mag laten. 

Maar tegelijk is er ook goed nieuws: mijn boek verkoopt beter dan ik ooit had verwacht dus daar ben ik héél blij om. Ook word ik gevraagd voor lezingen en mensen hebben steun aan mijn mails. Ik heb het gevoel dat ik eindelijk mijn roeping gevonden heb.

Dit gezegd zijnde heb ik nog een bericht: ik stop met drummen. Het zat er waarschijnlijk al een tijdje aan te komen, alleen durfde ik de knoop niet doorhakken. Er rekenden namelijk zoveel mensen op mij. Maar die ziekte was een wake up call en ik kon niet langer doorgaan zoals ik bezig was.
Toch was het geen makkelijke beslissing, net dit jaar drumde ik immers al de helft van mijn leven. En het is best wel heftig om zo een groot stuk van je leven op te geven. Maar de motivatie ontbrak al enkele jaren. Misschien omdat ik gegroeid ben als mens, omdat ik mijn roeping gevonden heb, door de pijn of de combinatie van deze factoren… ik weet het niet precies. Feit is dat ik de laatste jaren met constante pijn (rug en benen) heb gespeeld en mij al lang afvroeg of het dit wel allemaal waard was. Bovendien was het slopend voor mijn gezondheid want voor en na een optreden moest ik nog alle dieren verzorgen en ‘s morgens was ik ook weer vroeg uit de veren om opnieuw voor hen te zorgen. Dat maakte dat ik slechts enkele uurtjes slaap kreeg en dat na zo een inspanning… 

Ook het feit dat ik mijn dieren moest opsluiten voor lange tijd, hen moest missen… het werd me allemaal te zwaar. Ik heb eindelijk mijn gevoel gevolgd want dit heb ik heel lang genegeerd omdat ik aan anderen dacht en niet aan mezelf. Hopelijk betekent deze beslissing ook dat ik nu minder last ga hebben van gezondheidsproblemen.

Het gaat niet goed...

Ik vrees dat ik de prijs moet betalen voor mijn drukke bezigheden waardoor ik niet naar mijn lichaam luister. Ik ben namelijk al de hele maand maart ziek geweest en er komt maar geen einde aan. Ik val van de ene ziekte in de andere. Even een korte opsomming: sinusitis (chronisch maar heel felle opstoten nu), oogontstekingen, spierpijnen, krampen, rugpijn met uitstralingspijn in het been en in de bil, maag en darmklachten en momenteel sukkel ik met 2 gezwollen enkels en voeten. Ik kan nauwelijks nog stappen. 

Diagnose: artritis. Ik moet nog naar de reumatoloog om te weten welke het precies is, welke behandeling geschikt is en of dit acuut of chronisch is. Ik hoop acuut en dan spreken we nog over een behandeling van 6 weken tot 6 maanden. Mijn energiepeil is al maanden ‘below zero’ en ik hoop dat dit nu echt het laatste is. 

Maar het ergste vind ik dat ik mijn dieren niet meer naar behoren kan verzorgen. Ik kan geen kooien meer poetsen, laat staan hen borstelen of eens knuffelen…:(. 

Ik voel me zo schuldig, ik zit de hele tijd met mijn voeten omhoog niets te doen terwijl mijn vriend nog alles moet doen als hij uit school komt. Hij is invalide (rug gebroken) en volgt nu herscholing als bediende. 

Ik hoop dat dit echt maar tijdelijk is. Ik weet de oorzaak niet, stress zou ermee te maken kunnen hebben. Ik heb een stressy drukke periode achter de rug en er komt nog een heel spannende periode aan. Mijn boek gaat namelijk volgende week op de markt komen! Dus ik hoop dat de ontstekingsremmers tegen die tijd hun werk al doen zodat ik mijn boek toch via mijn sites kan verkopen. 

Hopelijk helpt positief denken echt want ik probeer het heel hard.

Droom over Fluffy

Vannacht heb ik een erg leuke droom gehad die me een warm gevoel bezorgde. 

Ik droomde over Fluffy en ik denk dat ze nog jong was in de droom. Gisteren moest ik er nog aan denken hoe fijn we het vroeger toch hadden met ons tweetjes en hoe gezellig het was als ze bij me op de zetel zat. 

Niet dat ik spijt heb van Snowy of de koppeling met hem hoor, Fluf is duidelijk veel gelukkiger nu met een vriendje aan haar zijde. 

Ik herinner me niet meer veel van de droom. Het stuk dat me wel nog helder voor de geest staat, was o.a. het moment dat ze op Lorenzo’s schoot sprong. Hij zette haar dadelijk weer terug af want ze mag niet in de zetel. Ik had medelijden en pakte haar weer terug op schoot. Net als vroeger in het echte leven, ging ze in mijn droom op haar achterpootjes staan en leunde ze met haar voorpootjes tegen mijn borst en haar lieve snoet keek me vertederend aan. 

Waarschijnlijk denk ik met weemoed terug aan deze tijd omdat mijn lieve meid dit jaar alweer 8 jaar wordt en ze toch enige sporen van ouderdom begint te vertonen. Soms een traanoogje, wat mager geworden… Gelukkig is aan haar gedrag niets te merken en ik hoop dat ik mijn kleine meid nog héél lang bij me mag hebben. 

Hier is nog een recente foto van haar. Fluffy in het wc-tje in de speelhoek.

Rups

Ja het is behoorlijk lang geleden dat ik nog iets gepost heb. Zoals gewoonlijk is het druk druk druk ;-). 

Maar er is me toch weer iets merkwaardigs overkomen. Toen ik de groenteschotel van de konijnen ging klaarmaken, zag ik tussen de andijvie een groen rolletje liggen. Ik stootte er even tegen met mijn vinger en tot mijn verbazing was het een rupsje. Nog een geluk dat ik alle groenten altijd goed was. 

Nadat ik enkele foto’s had genomen, heb ik het diertje buiten tussen de klimop gezet en dan hoop ik maar dat hij dat zal overleven. Ik ken niets van rupsen, weet ook niet welke rups het was of welke vlinder het zou worden. Als iemand me aan de hand van onderstaande foto’s info zou kunnen bezorgen: graag :). 

Ik vind er maar weinig spirituele info over, dit is alles wat ik kon vinden: geluk en nieuwe geboorte. Nadat ik het beestje gezien heb, zijn me wel enkele leuke dingen overkomen. En als er nog komen, zijn ze meer dan welkom. 

De foto’s:

Katten

Ik kan er niet om heen, de laatste tijd komen er meer en meer katten in mijn leven en dat kan geen toeval zijn. Om eerlijk te zijn: ik heb katten altijd mysterieuze dieren gevonden die onvoorspelbaar gedrag konden vertonen. Maar door mijn lessen in gedrag, leer ik hen beter begrijpen. En om de een of andere reden zoeken ze mij nu op. Via boeken, mails, tv en ook in het gewone leven. Zelfs nu ik dit typ, vallen me nog meer gebeurtenissen binnen. 

Ik zie vaak een kat hier in de wei zitten, de kat van de buren zit regelmatig naar ons te kijken en bij bezoek kan ik het niet laten het lieve poezebeest te aaien, dan genieten we allebei. Ook zit er regelmatig een kater (vermoed ik, hij heeft zo een heerlijk dik hoofdje) aan of onder Lorenzo’s auto. 

Gisterenavond ging ik Chica’s voer nog uitblazen en plots schiet er een poes weg toen het licht aanfloepte. Het was ‘mijn’ kater en hij bedaarde toen hij mijn stem hoorde. Hij hield me wel nauwlettend in de gaten. Ik vraag me af of hij achter een rat of muis aanzat want die wonen in onze garage. 

Nog een voorval van gisteren, er liep een spierwitte kat ineens de weg op, zomaar voor mijn auto door. Godzijdank rij ik nooit hard. Ze liep trouwens van links naar rechts. Een wit dier wijst in het algemeen op waarheid en geesten maar geeft ook aan dat ik niet met energie mag strooien. Hm, sluit mooi aan bij mijn dromen, (zie vorige log). 

De katten die ik gewoonlijk zie zijn de tijgerkatjes, die van de buren is een prachtige lapjeskat. Katten maken ons attent op dingen die voor ons niet direct zichtbaar zijn. Ze leren ons hoe je op een rustige, heimelijke manier iets kunt najagen of te pakken kunt krijgen. Bovendien leren ze ons kalm te blijven over wat we najagen. Dat brengt het snelst het meeste succes. Katten leren ons geconcentreerder luisteren naar wat niet makkelijk gezegd wordt. Wanneer er een kat in je leven verschijnt, kan die je leren hoe je doelen, antwoorden en al het ander in je leven met meer succes kunt nastreven. Als boodschapper brengt een kat nieuwe magie, mysteries en vaardigheden bij het succesvol najagen van je doelen. 

Dit geeft me hoop, ik heb een tijdje in een dip gezeten maar nu heb ik weer sterk het gevoel dat ik op de goede weg ben.

Zoektocht en diefstal in dromen

Hm, het is weer lang geleden dat ik nog iets geplaatst heb, wereldse gebeurtenissen slorpen nog steeds heel veel van mijn tijd op. 

De laatste dagen kan ik echter moeilijk de slaap vatten en de slaap zelf is vaak woelig, net als mijn dromen. In feite droom ik steeds hetzelfde, meerdere malen per nacht en nachten aan een stuk. Enkel de locatie verandert telkens. 

De droom begint met mezelf in een groot gebouw, de ene keer is het een zwembad, de andere keer een bibliotheek enz. Ik ben er alleen, het is er muisstil en daar geniet ik van. Ik weet niet juist waarmee ik bezig ben maar ik heb papieren bij me. Na enige tijd komt er iemand aangewandeld (man? vrouw?) en die neemt plaats tegenover mij. Hij/zij kijkt me echter niet aan en doet zijn best om zijn gezicht te verstoppen, hij/zij draagt ook volledig zwart. Zwarte broek, zwarte sweater en zwarte pet. Ik voel me niet op mijn gemak, krijg een knot in mijn maag en hou hem/haar stiekem in het oog. Dan wordt de knot in mijn maag plots erger en ik raak in paniek. Ik krijg sterk het gevoel dat ik moet zoeken en begin het hele gebouw door te rennen. Naar wie of naar wat ik moet zoeken, weet ik niet. 

Ineens besef ik dat ik al mijn spullen onbewaakt heb achtergelaten en vlug ren ik weer naar mijn zitplaats. Om tot de ontdekking te komen dat alles gestolen is! Mijn papieren waarmee ik bezig was, mijn gsm, mijn paspoort, geld… 

Dan word ik wakker en als ik weer in slaap val, begint de droom van vooraf aan. Ik weet niet goed welke verklaring ik hier in moet zoeken. Die papieren die gestolen worden, is dit mijn manuscript? Of zie ik het te letterlijk en is het in werkelijkheid mijn ware zelf/eigenwaarde die ik laat stelen? Mijn kansen op onafhankelijkheid en het vinden van persoonlijke vervulling? Wie moet de dief dan voorstellen? Familie? En waar ben ik precies naar op zoek? Geluk, succes, iemand? 

Het feit dat het in de droom niet verklaard wordt, kan een teken zijn dat ik te hoge eisen aan mezelf stel en het onbereikbare najaag. Hopelijk wordt het me in de komende tijd duidelijker.