Niet veel nieuws

Behalve dan dat het razend druk is met de feestdagen, optredens, repetities, opnames en kinesitherapie. Er blijft dus weinig tijd over voor spirituele belevingen en dat vind ik wel jammer. Ik kijk eigenlijk al een beetje uit naar volgend jaar en in het bijzonder naar het moment dat de grote drukte voorbij zal zijn. Hopelijk is dat half januari want dan begin ik met mijn 2de module hondengedragstraining. Helaas is ‘mijn’ merel niet meer teruggekomen, je weet wel, het vrouwtje dat iedere morgen trouw op haar eten zat te wachten. Ik hoop maar dat er niets gebeurd is en dat het gewoon wil zeggen dat ik haar niet meer nodig heb. Tussen al die drukte door heb ik wel nog tijd gevonden om een bezoekje aan het Dierenparkje te brengen. Ze hebben dan gelijk ook wat oud brood en worteltjes gekregen. En de nijntjes zijn zo tam dat ze het uit je hand komen eten maar dat staat natuurlijk niet op foto :(. Een fotoreportage: 

Nachtmerries

Pf, wat een nacht. Ik hoop dat mijn maagklachten aan de basis liggen van deze vreemde dromen. Hoe dan ook, ik herinner me zoals gewoonlijk enkel nog flarden dus hier komen ze. 

In de eerste droom woonde ik niet in mijn eigen huis, ik kende het huis zelfs niet. Ik zag dat de buren eindelijk bezig waren met een omheining te plaatsen zodat hun 3 honden (1 grote bruine, 1 middelgrote zwarte en 1 kleine zwart-witte) niet meer bij mijn konijntjes konden. Een tijd later ging ik kijken hoe ver ze gevorderd waren, blijkt het een heel laag hekje te zijn! Nauwelijks een halve meter hoog! Natuurlijk niet genoeg om de honden tegen te houden en in mijn hoofd was ik al hogere afsluitingen aan het kopen. Op dat moment springt de grote bruine hond over het hekje en net dan zie ik mijn ooghoek dat Snowy buiten loopt. Op dat ogenblik word ik wakker.

Ook in de volgende droom zat een hond, een husky deze keer. Nu woonde ik terug bij mijn ouders en om de één of andere reden was ik doodsbang voor die hond. In het echte leven ben ik verzot op dieren, husky’s zie ik zelfs heel graag. Ik zag de husky zoals in een horrorfilm langzaam de deur naderen, eerst de schaduw van zijn grommende bek, ik hoorde het diepe gegrom en dan zag ik zijn kop. Iemand hield me bij mijn arm vast toen ik naar boven wilde vluchten en liet die net op tijd los. Toen werd ik wakker. 

En de laatste droom die ik me herinner was zo mogelijk nog vreemder. Ik zat in mijn autootje en plots ging de vrachtwagen die uit de tegenovergestelde richting kwam spookrijden. Hij kwam zo dicht dat ik in ademnood kwam, plots zat ik ook niet meer in mijn auto maar was ik die vrachtwagen met mijn blote handen aan het tegenhouden! Het volgende moment zat ik weer terug in mijn auto, ziedend van woede. Terwijl ik de vrachtwagen voorbij reed, stak ik mijn middelvinger omhoog (tja) en ramde ik hem van de weg af (met mijn Nissan Micraatje ja ja). Ik zag de vonken van schurend metaal, de hele zijflank van mijn auto was beschadigd en de vrachtwagen kantelde. En weer werd ik wakker. 

Eerlijk gezegd heb ik geen flauw idee of het allemaal een betekenis heeft. Een hond zou zowel een deel van mezelf als een andere persoon kunnen symboliseren. Een vrachtwagen die op me afkomt, kan symbool staan voor een catastrofe in de buitenwereld die ik op de loer zie liggen. Het kan een schuldcomplex van een ingebeelde misdaad uit de kindertijd zijn waarvoor ik mezelf wil straffen. Of hij kan symbolisch zijn voor innerlijke, onbewuste krachten die het bewuste ik proberen te vernietigen- wat verlies van controle en psychische chaos zou betekenen. Tja, overal zit wel een kern van waarheid in maar voorlopig zie ik het plaatje toch nog niet.

Vogels en nog eens vogels

Zoveel bijzondere ervaringen meegemaakt deze week! Dat moet ik hier gewoon neerzetten. In de vorige log schreef ik al over het roodborstje. Die zie ik nog steeds dagelijks maar het bijzondere vind ik: hij/zij zit ‘s morgens regelmatig klaar voor het strooivoer, wel op een veilige afstand maar toch. Maar nog meer bijzonder: een zeer stoere merel die gewoon bij me blijft zitten terwijl ik het voer strooi. En geloof, ik sta zo dichtbij dat ik haar zou kunnen pakken maar het deert haar niet. Ofwel heeft ze heel grote honger en kan het haar weinig schelen, haha. Omdat ik het zelf bijna ongeloofwaardig vond klinken: een filmpje als bewijs. 

Vrijdagnamiddag zijn we eindelijk eens naar de Kerstmarkt in Maastricht geweest. Ik ben al naar verschillende lokale Kerstmarkten geweest maar dit was toch echt fantastisch! Zo sprookjesachtig mooi, woorden schieten tekort, daarom: een slideshow. 

Ik heb me er eventjes uitgeleefd door cadeautjes voor mezelf en mijn vriendin te kopen, mijn ogen de kost te geven en mijn maagje natuurlijk ook met overheerlijke poffertjes, hm… En onderweg naar deze kerstmarkt heb ik ook weer verschillende vogels gezien, de kraai die mij overal lijkt te vergezellen maar specialer vond ik dat ik een grote groep meeuwen heb gezien. Die zie je wel vaker in een grote stad hoewel ze eigenlijk meer thuishoren aan het water. Nog zo een watervogel die ik op het vasteland gezien heb: de blauwe reiger, een koppeltje zelfs. Zowel de reiger als de meeuw zijn verbonden met het water en het vasteland. Daarom moet ik mij verdiepen in andere dimensies dan alleen de aardse en uiteenlopende activiteiten ondernemen. Dat lijkt oppervlakkig maar dan ben ik wel van veel markten thuis. Werkt het ene niet, dan het andere wel. De reiger zegt ook nog dat je je eigen pad moet volgen omdat jij weet wat het beste voor je is, niet de anderen. Meeuwen laten je op een nieuwe subtiele manier communiceren, leren je tussen de regels door lezen en lichaamstaal van anderen begrijpen. Ook leren ze ons opruimen en stimuleren ze eetlust en juist eetgedrag. Poeh, veel om over na te denken…

Roodborstjes en kraaien

Gisterenmorgen hoorde ik het vrolijke gekwetter van een roodborstje op mijn terras. En ja hoor, eentje zat aan de rechterkant veel lawaai te maken, de andere zat op de schutting toe te kijken. Geen idee of het een mannetje was die naar het vrouwtje zat te fluiten of 2 mannetjes waarvan de ene de andere probeerde te verjagen. Daarvoor ken ik helaas te weinig van vogels. Qua verklaring vind ik in het boek van Andrea Wansbury – "Vogels, hemelse boodschappers" het volgende:

En in "Luisteren naar dieren" van Ted Andrews staat dan weer dat de roodborst creativiteit en nieuwe groei brengt en dat ik niet bang moet zijn om uit volle borst mijn eigen lied te zingen, ongeacht welke tegenwerkingen ik ook krijg. 

De kraaien die ik zag, waren in mijn droom. Ik kan me enkel nog herinneren dat de droom zich afspeelde op de middelbare school en dat ik door het raam naar buiten keek. I.p.v. een rij zwaluwen op de elektriciteitsdraad zag ik een rij kraaien zitten. Je kan je voorstellen hoe die draad doorzakte onder het gewicht. Kraaien zijn boodschappers van magie, schepping van kansen en spirituele kracht.

Zwarte vogels

Natuurlijk is het normaal dat ik veel vogels zie als ik hen voer. En hier zit een heleboel: huismussen, ringmussen, heggenmussen, kool- en pimpelmeesjes, winterkoninkje, roodborstje, zelfs een koppel ratten. Die laatste zijn niet zo gewenst maar gezien ik tegen vergif ben en een ratvriendelijke val 25€ kost, mogen ze voorlopig blijven tot ik een andere oplossing heb gevonden. 

Wat mij vooral opvalt dit jaar is het aantal merels, het zijn er werkelijk enorm veel in vergelijking met andere jaren en zowel mannetjes als vrouwtjes. Gisteren telde ik er een stuk of 8. En wat zijn ze tam! Ze zitten gewoon te wachten tot ik het voer strooi en wachten zelfs niet met eten totdat ik binnen ben. Ik kan gerust tegen hen praten, ze vliegen niet weg en schrikken niet. 

Volgens "Luisteren naar dieren" van Ted Andrews worden 2 of meer merels in elkaars buurt als een goed voorteken beschouwd. Normaal gezien zijn het heel territoriale vogels. Merels betekenen verrassingen en hoe de krachten der natuur werkzaam zijn in je leven. In "Vogels – hemelse boodschappers" van Andrea Wansbury staat dan weer dat merels je komen vertellen dat je teveel met anderen bezig bent en jezelf vergeet. Je zou jezelf eens moeten verwennen met een massage e.d. Laat ik dat nu net krijgen van de kinesiste ;-). Verder kan het ook te maken hebben met een moederfiguur waarmee je nog onopgeloste zaken hebt. Tja, in mijn geval is dat zo maar dat zal misschien voor velen zijn. 

En wie zijn dan die andere zwarte vogels zal je je afvragen? Wel, nog steeds houden de kraaien en eksters mij gezelschap onderweg, net als de merels trouwens. Ook zitten ze in de boom net boven het terras te roepen. Kauwen trekken hier ook regelmatig over maar dat zal wel normaal zijn in deze tijd van het jaar. Het is in elk geval fijn om te weten dat je nooit alleen bent en dat je – naast je beschermengel – ook een wat tastbaarder gezelschap hebt. En dat magie en het occulte nooit ver weg zijn.