Iemand wees me erop dat mijn weblog niet meer aangevuld was sinds 1 mei dus bij deze een nieuw bericht. En laat ik er dan maar meteen een lang van maken.
Sinds 3 mei ben ik dus eindelijk weer aan het werk, de 1ste dag was wat onwennig maar de 2de ging al veel beter en al bij al viel mijn eerste werkweek heel goed mee. Het is voor ons allemaal wat wennen, ook voor de nijntjes, die weigeren plots groenten te eten omdat ik ze niet maak en ze die later krijgen dan gewoonlijk. Als ik thuiskom, storten ze zich toch ineens op de schotel. Mettertijd zal alles wel loslopen, het is natuurlijk een hele aanpassing voor hen.
Van nijntjes gesproken, Fluffy durfde weer niet meer naar de keuken en na wekenlang vruchteloos trainen met voedselbeloningen heb ik het over een andere boeg gegooid. Ik had al begrepen dat ze – letterlijk – drempelvrees had. Naar de keuken is een opstapje, ooit is ze daar gestruikeld en Fluffy’s zelfvertrouwen is dan eensklaps weg. Dus heb ik gewoon haar favoriete speeldoos – die trouwens even hoog is als de drempel – ervoor gezet en madam sprint buiten alsof het niks is! Klinkt misschien onnozel maar ik was zo ontroerd daardoor, ik weet wat een enorme boost dat moet geweest zijn voor haar zelfvertrouwen.
En ook de vogels zijn weer paraat in mijn leven, ik bevind me regelmatig in het gezelschap van kraaien en kauwen. Kraaien zijn symbolen van scheppingsvermogen en spirituele kracht.
De kool- en pimpelmeesjes aan het vetbolletje hebben plaats geruimd voor mussen en merels. Vooral deze laatsten vallen fel op omdat het er veel zijn en ze eigenlijk niet bij de vetbol kunnen, toch doen ze het. Als een merel in je leven is verschenen, staan je verrassingen te wachten, evenals een nieuw begrip van hoe de krachten der natuur werkzaam zijn in je leven.
Tot slot zagen we al 3 dagen na elkaar een piepklein muisje in huis zitten, het beestje was nog geen 2 cm lang! Telkens zetten we het gewoon buiten in de hoop dat het mama muis nog zou vinden maar iedere dag was hij weer terug. Hij liep ook helemaal niet bang weg, je kon hem zo oppakken! Dus de 3de dag heb ik hem dan toch maar 1 km verderop uitgezet, ik heb thans het wrange gevoel dat hij het niet gaat overleven maar ik wil nu eenmaal geen ziekteverwekkers in de buurt van mijn dieren hebben. Het verschijnen van een muis gaat altijd gepaard met lessen in verband met aandacht. Je kan grote dingen bereiken door oog te hebben voor kleine dingen en details.
Dan wil ik hier nog 1 ding neerzetten: mijn zonneallergie of tenminste het uitblijven ervan. Afkloppen, hout vasthouden en zomeer maar we zijn afgelopen maandag naar Planckendael geweest, ik heb de hele dag in de zon gelopen en tot nu toe: niets! Ik zal niet te vroeg victorie kraaien, echt heel warm is het nog niet geweest maar ik ben wel al volop homeopathie aan het nemen en smeer me natuurlijk goed in met een speciale zonnecrème. En ik probeer elke dag wel minstens een uur buiten te zijn zodat mijn huid kan wennen. Laten we hopen dat dit zo mag blijven enne…
Planckendael was mooi !!! Verslag en foto’s vind je hier terug: www.beessies.co.nr
Geen opmerkingen:
Een reactie posten