Ook al zou de natuur geen tekens geven, ze blijft zo mooi!
Ik kan het nog steeds niet geloven hoe ‘tam’ de kool- en pimpelmeesjes wel zijn!
Ik stond wederom buiten te strijken en terwijl ik er sta, komen ze aan de vetbol eten. Dat vraagt natuurlijk om een cameramoment.
En terwijl ik het filmpje aan het bewerken was viel me iets op: de ene mees voert de andere, zo lief! Kijk maar:
Wat me ook opviel, is het aantal klaprozen dat ik zie. Ook op het einde van onze inrit staat er weer eentje, niet ver van die lila bloem af waar ik het in een vorige log over had.
En bij ons optreden van afgelopen zaterdag (was buiten met zo een goed weer), vloog er plots een groot insect onder de tent. Nu moet je weten dat ik het echt niet op insecten begrepen heb maar toen hij tegen de lichten vloog, vond ik dat toch erg. Na het optreden bij het opruimen, zag ik dat hij nog leefde maar hij lag wel op zijn rug te spartelen. Gelukkig was onze bassist zo vriendelijk om hem op te pakken en tussen de planten te zetten. Hij zei dat dit een meikever was en het is de eerste keer dat ik eentje zie, wat is die groot seg!
Kevers in het algemeen duiden op een metamorfoseproces waar ik wellicht middenin zit.
Ik denk dat dit wel kan kloppen, ik weet eindelijk welke richting ik uit wil in mijn leven en… ik begin donderdag te werken! Ik heb eindelijk een baan gevonden en het lijkt me nog een hele leuke ook.
Sowieso had ik een goed gevoel bij het gesprek en ook de bazin gaat altijd op haar gevoel af. Ik kijk er naar uit en tegelijk ben ik zenuwachtig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten