Wat komen er toch vreemde dieren in mijn dromen voor. Ik zat in de woonkamer op de grond en rond mij scharrelde zowat een hele dierentuin: kippen, konijnen waaronder natuurlijk ook de mijne en nog wat grut dat ik niet duidelijk kon zien. Rechts van mij komt een plomp dier aangehotst (ja, hoe noem je dat wat zeehonden doen?). Het was een volwassen zeehond en ik klopte haar enkele keren flink op de rug, zoals je bij een hond zou doen. Haar huid voelde glad en vochtig aan. Links van mij zie ik haar jong, een klein zeehondje met een witte bontvacht die verrassend veel op mijn Snowy leek. Fluffy moet dat ook gedacht hebben want zij was het kleintje volop likjes aan het geven. Dan gaat ze nieuwsgierig op haar achterpoten staan zoals konijnen dat kunnen doen en het kleintje wil melk bij haar komen drinken. Fluffy schrikt en huppelt verward weg, toen werd ik wakker.
Volgens ‘Luisteren naar dieren’ van Ted Andrews helpen zeehonden onze dromen verlevendigen en stimuleren ze onze verbeeldingskracht. Hun medicijn helpt ons een balans te vinden tussen onze geïnspireerde, innerlijke verbeelding en de werkelijkheid buiten ons. Aldus worden beide dimensies kleurrijker en vruchtbaarder.
De volgende droom is minder fijn. Ik droomde dat Shiny stilletjes aan al haar vacht aan het verliezen was, net als Donkey destijds. Hier en daar stonden nog plukken maar die waren zeer ruw en zagen er niet meer zo mooi glanzend uit als nu. Waarschijnlijk heb ik dit gedroomd omdat ze al een tijdje last heeft van hele kleine korstjes op haar kopje, nekje en rugje; daar is het haar ook wat verdwenen. Ik hoop dat het komt doordat ze telkens tegen een scherp puntje aan haar verdieping schuurt voordat ze in haar huisje kruipt. We hebben dat weg gevijld en tot nu toe (een week later) zijn er geen nieuwe wondjes bijgekomen en zijn er nieuwe haartjes gegroeid. Hopen dat dit zo blijft.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten