Ik noemde Chica altijd 'mijn duifje met een kuifje'. Sinds zij er niet meer is, komt er dagelijks een houtduif eten. Haar vertrouwen in mij groeit ook. In het begin vloog ze weg als ik op het terras kwam, maar nu mag ik al naderen tot op 1 meter ongeveer. Ze komt zelf ook naar me toe.
Dus opnieuw een vogel om voor te zorgen, parttime dan toch 😉.
En eindelijk is het gelukt om de vink vast te leggen. Ik hoorde hem al zo vaak zingen, maar ik zag hem nooit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten